Dochter van de Scharlaken Rozen – Chloe Gong “Compleet betoverd door mooie krachtige bewoording word ik meegezogen in een avontuurlijk, mysterieus, complex verhaal en vertrek ik zonder problemen al lezende ver weg van mijn eigen realiteit.”

Dochter van de Scharlaken Rozen – Chloe Gong

“De proloog geeft een illustreren sfeer af die vervolgens in de daarop volgende hoofdstukken een complexiteit van onder andere een andere cultuur en tijd uiteenzet.”

• Auteur(s) : Chloe Gong
• Uitgeverij : Boekerij  
• ISBN : 9789022598160
• Taal : Nederlands
• Uitvoering : Hardcover   
• Aantal pagina’s : 448
• Verschijningsdatum : 23 februari 2023
• Serie : Verboden duet 1

Shanghai, 1926. Een bloedvete tussen twee bendes kleurt de ­straten rood en laat de stad achter in hulpeloze chaos. In het oog van de storm staat Juliette Cai: de achttienjarige erfgename van de Scharlaken Rozen, een netwerk van criminelen dat zich ver boven de wet waant. Hun enige rivalen zijn de Witte Magnolia’s, een beruchte bende die al generatieslang tegen de Scharlaken Rozen vecht. Aan het hoofd staat hun erfgenaam, Roma Montagov, Juliette‘s eerste liefde… en de eerste die haar verried.

De genadeloze machtsstrijd is niet het enige wat de straten onveilig maakt. Een duistere kracht drijft mensen letterlijk tot waanzin. Als de eerste dodelijke slachtoffers vallen, wordt de noodtoestand uitgeroepen. Is het een besmettelijke ziekte? Schuilt er een monster in de schaduwen? Als erfgenamen van de machtigste bendes zullen Juliette en Roma hun krachten moeten bundelen om de inwoners te beschermen. Voordat er niemand meer is om over te heersen.

Mijn leeservaring

Het boek trok mij aan op vele vlakken. Zoals de prachtige vormgeving van de hardcover, dat het verhaal zich afspeelt in Shanghai 1926, duistere kracht, waanzin, een bloedvete.. thematisch waar mijn lezershart sneller van gaat kloppen. Ik geloofde vooraf al direct dat dit een bijzondere Fantasy reeks betreft, toch probeerde ik zoals altijd zo onbevangen mogelijk het boek te gaan lezen om jullie van een duidelijke recensie te kunnen voorzien.

“Hij zou nooit begrijpen waarom mensen als Marshall zo praatten, in kringetjes binnen kringetjes, tot zijn verhaal een ouroboros werd die in zijn eigen staart beet.”

De proloog geeft een illustreren sfeer af die vervolgens in de daarop volgende hoofdstukken een complexiteit van onder andere een andere cultuur en tijd uiteenzet. Toch schrikt mij dat als lezer niet af, ik hou van verhalen waarbij je meegenomen wordt in een compleet andere wereld waarin zoveel nieuws te ontdekken valt en de spanning constant voelbaar is.

“Toen pas stond ze zichzelf toe een diepe zucht te slaken, het maanlicht uit haar kamer te duwen en het veranderende gezicht ervan uit haar hart.”

De schrijfstijl van Chloe Gong leest voor mij erg prettig weg. Compleet betoverd door mooie krachtige bewoording word ik meegezogen in een avontuurlijk, mysterieus, complex verhaal en vertrek ik zonder problemen al lezende ver weg van mijn eigen realiteit. Ik hou ervan om door een beeldende schrijfstijl alles tot leven te zien komen in gedachte en op die manier volop mee te kunnen leven met de personages.

“Mensen maakten hem plakkerig. Mensen gaven hem het gevoel dat hij twee keer zo goed moest nadenken over zijn woorden en brachten hem aan het zweten als hij ze niet goed koos.”

Personages die doen denken aan verhalen zoals die van William Shakespeare maar dan toch heel anders zijn, vernieuwend, verrassend en fantasie prikkelend. Hoofdkarakter Juliette valt direct in de smaak en wil ik blijven volgen. Net als haar tegenspeler intrigerend met alle psychologie, persoonlijkheidskenmerken en nog veel meer. Zorgt ervoor dat je hen niet snel vergeet.

“Als op afroep golfde het geluid van brekend glas door het appartement.”

De spanningsboog is geen constante lijn, soms wat verzwakt en dan weer sterker. Terwijl er absoluut momenten zijn waarin het verhaal meer langdurige vaart krijgt, angstaanjagende taferelen de opwinding doet toenemen en de lezer praktisch niet anders kan dan verder te lezen. Ik moet me soms wat meer focussen tijdens het lezen om bij het inhoudelijke betrokken te blijven, toch is het gedetailleerd genoeg om mijn interesse te behouden tot de laatste pagina.

“Die stegen waren spookachtige versies van Shanghai geworden, een onderbuik die veranderd was in een doodse schil.”

Nadat ik genoten had van dit boek dat niet altijd even vlot las dankzij de ingewikkelde verhaallijn weet ik in ieder geval zeker dat het tweede deel ‘Zoon van de Witte Magnolia’s’ op mijn verlanglijst staat en laat die nu net bijna uitkomen, namelijk 10 oktober aanstaande volgens de online berichtgeving. De laatste pagina’s hebben tenslotte de spanning doen stijgen in plaats van een verlichtende conclusie afgegeven…  

Lieve leesgroet, Elsa.