Ilse Ruijters –Help me.
- Auteur: Ilse Ruijters
- Uitgever: Ambo Anthos
- Nederlands
- juni 2024
- 9789026366420
- 352 pagina’s
Van cover tot flaptekst en alles er tussenin is goed!
Vanaf het moment dat Roosmarijn een doodsbang meisje in het toilet van een benzinepomp tegenkomt gaat alles mis wat maar mis kan gaan! Dit meisje stopt haar met een smekende blik een briefje in handen met de tekst: help me. Wat doe je dan?

Roosmarijn heeft heel weinig tijd om een beslissing te nemen; het meisje wordt snel meegevoerd door een potige man naar zijn autobusje. Roosmarijn, die een weldenkende moeder en praktiserend advocate is, kan niet overzien welke gevolgen haar beslissing zal hebben om dit meisje te helpen. Natuurlijk besluit ze achter het busje aan te rijden en te kijken hoe ze dit bange meisje kan helpen! Wie zou dit niet doen?
Vervolgens belandt Roosmarijn in een nachtmerrie, met dit verschil dat ze niet slaapt maar klaar wakker is! Er is een moord gepleegd en alles wijst de kant op van Roosmarijn. Ze kan tegenwerpingen maken en precies vertellen wat er is gebeurd, maar het gaat er steeds meer en meer op lijken dat ze haar verstand aan het verliezen is. Alles wat ze zegt blijkt aantoonbaar niet te kloppen. Hoe komt ze hier uit? En waar is het meisje gebleven?
Voor mij was dit boek een kennismaking met de auteur Ilse Ruijters. Ik heb Ilse eenmaal gezien en ik heb toevallig haar podcasts ook beluisterd; op basis daarvan had ik eerder het genre romans bij haar bedacht dan thrillers. Ik was alleen al daarom erg nieuwsgierig of Ilse me kon verrassen. Nou dat is goed gekomen!
Hierboven gaf ik aan dat het boek van cover tot flaptekst en alles daar tussen in goed is. En dat meen ik. Ik vind de cover prachtig, de flaptekst maakte me nieuwsgierig, maar de inhoud, daar gaat het tenslotte om, die is om te smullen! Heerlijk spannend van het begin tot het einde. Ja, dat einde…
Al lezende kon ik niets anders doen dan me afvragen hoe Ilse dit allemaal zou rechtbreien en ik had daar wel een paar ideeën over. Nou Ilse had zeker andere plannen! De start van het verhaal is zodanig dat je interesse meteen gewekt is. Vervolgens weet Ilse de spanning steeds verder op te bouwen en je mee te voeren door het verhaal waar Roosmarijn steeds verder weg lijkt te zakken in het drijfzand. Op het ogenschijnlijk dieptepunt, blijkt Ilse er gewoon nog even een Uber spannende slotscène uit te persen die niets meer te maken kan hebben met de zo bescheiden lijkende Ilse Ruijters! Wat een fijne pageturner! Een echte Mustread!
Lieve leesgroet, Carla Kooijman

Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.