Pijngrens – Loes den Hollander

“Loes weet mij te verrassen, nieuwe stijl. Heerlijke leesuren.”

Auteur: Loes den Hollander
Uitgever: Karakter Uitgevers B.V.
Nederlandstalig
320 pagina’s
9789045212814
april 2017

De Achterflap

Wat doe je als je grens is bereikt?

Juli 2014 – Het leven van Annemiek Verwey, Bridget Homberg en Maxim Teeven lijkt in balans te zijn. Maar dan worden ze geconfronteerd met een vliegtuigramp die herinneringen wakker maakt aan een ramp die jaren geleden plaatsvond en die nog niet goed is verwerkt.

Ze zoeken ieder voor zich naar manieren om de onrust en de angst waar ze last van hebben te bezweren. Daarbij komt Annemiek voor een cruciale beslissing te staan, moet Bridget alles op alles zetten om de koers die ze gekozen heeft overeind te houden en maakt Maxim voor de tweede keer in zijn leven een onherstelbare fout.

Aanvankelijk staan de oplossingen die ze moeten kiezen los van elkaar, tot ze ontdekken dat hun persoonlijke geschiedenis al lange tijd onverbrekelijk aan de anderen verbonden is.

Maar ze ontdekken ook wie ze in de loop der jaren geworden zijn.

Mijn Mening

“In mijn ogen was je daar in die struiken mooi van lelijkheid”

Pijngrens, en boek over een vliegtuigramp. Mmm, tegenwoordig helaas te pijnlijk voor vele. Herinneringen komen al snel omhoog wanneer je vliegtuigramp leest. Benieuwd hoe Loes dit gaat verwerken in een verhaal. Gauw beginnen met lezen.

Meerdere personager komen in het begin van het boek aan de beurt. Waar gaat dit heen, is al iets wat ik me als snel afvraag. De proloog is pakkend en maakt mij nieuwsgierig. Het is een ander boek als dat ik gewend ben van Loes den Hollander, ze houdt ons langer in haar greep. Het is mysterieuzer, en draait niet allemaal om de clou maar wel om de plot. Juist die onwetendheid maakt je als lezer nieuwsgierig, naar wat er gebeurt, is en vooral wat er nog gebeuren gaat.

Pijngrens is weer een heerlijke thriller, waarbij fictie en non fictie samengaan. Herkenbare beelden verschijnen al snel op je netvlies bij sommige gebeurtenissen in het verhaal. Persoonlijk weet ik niet of ik dit had verwerkt in een boek. Maar de schrijnende herinnering maakt wel dat je je gemakkelijk kunt inleven. Loes weet je weer in haar pengreep te houden, tot de plot welke lang verborgen wordt gehouden. Je hebt meerdere malen een idee waar of het heen gaat, maar door de verschillende plot twisten blijf je nieuwsgierig naar het einde.

“Het leven is me momenteel een paar maten te groot.”

Het boek van Loes bezorgt je weer vele uren leesplezier, door de vlotte schrijfstijl en de vernieuwde opmaak van het verhaal, weet Loes mij te verrassen.