Later als ik dood ben – Ilse Ruijters

“De lat is nooit te hoog voor Ilse Ruijters of ze springt er heel gemakkelijk overheen.”

• Auteur: Ilse Ruijters
• Uitgeverij: The House of Books
• Nederlandstalig 
• 272 pagina’s 
• 9789044348132 
• Augustus 2016

De Achterflap

Elin denkt alles te hebben. Een leuke vent, fijne ouders, een vaste baan. Maar dan ontdekt ze dat haar verleden één grote kluwen leugens is. Wie zijn haar echte ouders? En wie is zijzelf eigenlijk? Er is maar één plek waar ze deze antwoorden kan vinden: in het criminele circuit. Ze zegt haar vertrouwde leven op, accepteert een baan in een tbs-kliniek en ontdekt veel te snel dat aan elk antwoord een prijskaartje hangt.

“Een vlinder

Een vlinder die mijn onderbuik had gebruikt als cocon.

 Een witje dat door de afgevuurde kogel was geraakt.

Haar vleugels zwartgeblakerd”

Mijn ervaring over Later als ik dood ben

“Zo zou ook hij kunnen zijn.”

De Flevolandse zakenvrouw van 2016 Ilse Ruijters won met haar thriller  “De Onderkant van de sneeuw” de Hebban thriller debuutprijs. Later als ik dood ben is haar tweede boek, de lat ligt hoog na het winnen van deze prestigieuze prijs.

Maar wauw, die lat is nooit te hoog voor Ilse Ruijters of ze springt er heel gemakkelijk overheen.

Het verhaal van Elin welke opzoek is naar haar vader. Hiervoor gaat ze werken in een tbs-kliniek. Opzoek naar antwoorden. Zal zij deze antwoorden krijgen?

Het verhaal pakt je in, je laat jezelf meevoeren naar de wereld binnen een Tbs-kliniek. Aangrijpend en tot in details beschrijft Ilse deze wereld. Het raakt je als lezer wanneer je de rauwe emoties van Elin, maar ook die van de cliënten leest. Een compliment voor de schrijfster, hoe goed ze dit overbrengt in woorden, in zinnen, in het verhaal, het is duidelijk, aangrijpend en reëel beschreven. “De zinnen lopen vloeiend in elkaar over, als vlinders over het papier.” Ilse weet woorden aan elkaar te knopen op een prachtige manier.

“Wie was ik zonder de rest van de acteurs in het toneelspel dat ik mijn leven noemde.”

Wanneer je leest in “Later als ik dood ben”, raak je al snel in de ban van de verschillende personages. Niemand lijkt te vertrouwen, ieder lijkt een dubbele agenda te hebben. Dit weet Ilse verborgen te houden tot het spetterende plot. De fascinerende schrijfstijl, en de dreigende spanning houden je tot het einde aan toe geboeid.

Later als ik dood ben, is een Mustread van de bovenste plank. Een verhaal met een rauw randje, waarbij je de kriebels over je rug voelt lopen. Vertrouw niemand!

Lieve Leesgroet Moon