- Voor degene die u niet kennen, kunt u uzelf in een paar zinnen aan ons voorstellen…? Wie is Gerda van Wageningen?
Gerda van Wageningen is mijn eigen naam. Het schrijven voelt na bijna 40 jaar nog altijd als een uit de hand gelopen hobby. Ik beleef er veel plezier aan. Ik heb veel boeken geschreven, inmiddels staat de teller op 118 titels.
- Hoe bent u schrijver geworden, heeft u dit altijd al gedaan fulltime of naast uw eigen werk of was het een wens en bent u uw droom achter na gegaan?
De aanleg voor schrijven was er altijd al. Toen ik 50 jaar geleden pas getrouwd was, was het nog not done voor vrouwen om te werken als ze getrouwd waren en kinderen hadden. Toen de jongste van mijn twee zoons naar school ging, ben ik als hobby stukjes gaan schriijven, die ik daarna meteen weer verscheurde. Maar na een tijdje heb ik een manuscript afgemaakt en opgestuurd en dat is mijn eerste roman geworden.
Inspiratie is overal te vinden. Verder had ik graag geschiedenis willen studeren, maar in die jaren studeerden er nog maar weinig meisjes, en zeker niet uit een middenklas-milieu.
- Er wordt tegenwoordig weinig meer gelezen, vooral de jeugd heeft bijna geen boek meer in de hand, welk boek was uw favoriet vroeger, en heeft u zelf altijd al een zwak gehad voor lezen en schrijven?
Ik heb altijd graag gelezen. Een favoriet boek uit mijn jeugd had ik niet, ik las alles. Later leerde ik het werk van Margit Soderholm heel erg waarderen.
- Van welke auteur bent u zelf groot fan en is dat ook uw grote voorbeeld?
Een grote fan is niet de juiste benaming en als groot voorbeeld ook niet. Je moet vooral jezelf zijn, ook in een boek. Mijn voorkeur is heel divers. Het meest lees ik echter non-fictie, omdat ik nog steeds erg leergierig ben.
- Wat is uw mooiste herinnering aan de jaren dat u al schrijft?
Ik heb veel mooie herinneringen. Dat ik geridderd ben, het eerste boekenbal met een cameraploeg van Ivo Niehe op mijn hielen, en ongetwijfeld deze boekpresentatie ook weer.
- Hoelang doet u over een boek schrijven, het research werk en het schrijven op zich? Wat is het leukste het verhaal tot stand zien komen of de research? Hoe pakt u uw research aan, gaat u zelf op onderzoek uit of gebruikt u het internet?
Hoe lang ik aan een boek werk en hoeveel tijd de research vraagt, verschilt per boek. Eigenlijk ben ik altijd op zoek naar informatie om iets tegen te komen waarvan ik denk: daar zit een roman in. Momenteel heb ik dat met de cichoreiteelt. Daar ga ik later dit jaar een roman over schrijven. Ik gebruik internet als basis, maar niet alles wat je daarop tegenkomt, komt overeen met de feiten. Dus oude geschriften lezen en praten met oude mensen die het onderwerp vanuit hun jeugd nog uit hun ervaring kennen, doe ik heel graag.
- Wij zijn zo benieuwd wat uw thuisfront ervan vindt. Laat u uw boek al in concept lezen, meteen al de eerste stukken die u hebt geschreven, of krijgen ze het pas te zien na de eerste druk?
Mijn zoons krijgen de boeken pas te zien na verschijnen. Ik laat een manuscript nooit tevoren aan iemand anders lezen.
- Wat wilt u mensen mee geven met uw boeken.
Ik vind het leuk om te vertellen over de geschiedenis van gewone mensen. Historici zijn daar doorgaans niet erg in geïnteresseerd, maar dat vind ik juist zo leuk. Ik heb er geen behoefte aan om een morele boodschap mee te geven.
- Raad u alle mensen aan die met een idee lopen om een boek te schrijven dit te gaan doen? En hebt u nog tips voor ze, waar moeten ze opletten; hoe zoekt u een uitgeverij en wellicht iets waar u zelf van geleerd heeft.
Als mensen een boek willen schrijven moeten ze dat altijd doen. De huidige technieken maken dat voor veel meer mensen mogelijk dan vroeger het geval was. Om een boek bij een erkende uitgeverij gepubliceerd te krijgen is uiteindelijk voor maar weinig mensen weggelegd. Maar met een boek in eigen beheer kun je het toch aan familie en vrienden geven.
- Wat vindt u het leukst om te schrijven, een standalone, een trilogie een omnibus of een serie en waarom?
Soms is er over een onderwerp zoveel te vertellen dat het een serie wordt van drie op zich zelfstandig leesbare boeken. Het hangt vaak van het onderwerp af. En mensen vinden het vaak leuk om te lezen hoe het met een eerdere persoon verder is gegaan.
- De kracht van Social media is momenteel heel sterk, wat kunnen wij voor u betekenen? Ervaart u de kracht van de bloggers / hobby recensenten ook zo of hecht u er geen waarde aan, omdat u al zo bekend bent en uw al een enorme fanschare om u heen heeft?
Ik ben zelf niet erg technisch aangelegd en zit alleen op facebook, niet op andere social media. Tikje ouderwets, dat is waar, maar ik heb er niet zoveel mee. Wat bloggers en resencenten dus over mij schijven weet ik meestal niet eens.
- Boeken over de watersnoodramp zijn er al meer geschreven, wat maakt dit boek “Het water komt”anders dan andere boeken over dit onderwerp?
Vijfentwintig jaar geleden heb ik ook al over de ramp geschreven. Mijn familie is er zeer door getroffen. Ik zelf was destijds zes jaar en heb er herinneringen aan. Familieleden zijn bij ons thuis geëvacueerd geweest. Zeeuwen praten nog altijd over voor de ramp en na de ramp.
- Bent u alweer met een volgend boek bezig, of heeft u even pauze?
Ik werk nu aan een trilogie over een bakkersfamilie en als die klaar is ga ik dus dat boek over de cichoreiteelt schrijven.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.