De lange weg naar genade – David Baldacci #Carla “Genoten”

De lange weg naar genade – David Baldacci

David Baldacci introduceert een nieuwe serie met in de hoofdrol Atlee Pine;  “de lange weg naar genade”.  Net even anders dan anders…komt dat omdat de hoofdpersonage een vrouw is? Misschien…ik heb er in elk geval van genoten!

•  Auteur: David Baldacci
• Uitgever: A.W. Bruna
• Nederlands
• 1e druk november 2018
• 9789400510012
• Paperback
• 400 pagina’s

 

Inhoud:

Special agent Atlee Pine is iemand die graag alleen is, of eigenlijk liefst alleen werkt! Ze doet namelijk niet veel anders dan werken. Dat is ook wel de reden dat ze zich in het zuidwestelijke deel van de Verenigde Staten woont en werkt. Daar waar het niet drukbevolkt is en de bevolking op zichzelf is voelt Pine zich thuis. Ondanks dat de plaatselijke bevolking de overheid wantrouwt, heeft Pine toch een goede band weten op te bouwen met de mensen hier,  omdat Pine eerlijk en rechtvaardig is en handelt. Wanneer er in de Grand Canyon een dode muilezel wordt gevonden met twee ingekerfde letters in de huid, wordt de hulp ingeroepen van Atlee Pine. De berijder van de muilezel wordt vermist en Atlee start de zoektocht. Een tocht die wendingen heeft die Pine niet verwacht. Een zoektocht ook die veel omvangrijker is dan ze had kunnen voorzien!

Even over de boeken van David Baldacci: Ik lees graag boeken van David Baldacci; volgens sommigen zijn het echte mannenboeken. Ik ben het daar in elk geval niet mee eens. Ik snap ook eerlijk gezegd niet waarom sommige mensen dit denken, misschien is het alleen maar de uitstraling van de boeken. Ik zou zeggen dames ga ook eens een Baldacci lezen! Nu maakt het mij niet uit welke Baldacci maar dit boek, het eerste deel van Atlee Pine zou een goede kunnen zijn!

Persoonlijke Leeservaring

Een half jaar geleden gaat Pine, op verzoek van een vriendin, onder hypnose om haar herinneringen te laten reconstrueren. Herinneringen rond de verdwijning van haar tweelingzusje. Na verschillende sessies was Daniel James Tor uit de diepte van haar onderbewustzijn opgedoken als een sadistisch monster. Het monster die de nacht van 7 juni 1989 door het raam was binnengeklommen om vervolgens haar zusje mee te nemen. Het probleem echter is dat ze al heel lang alles van Tor wist. Iedereen die seriemoorden bestudeert kent Tor! Door hem leken mensen als Ted Bundy inefficiënt en onbeholpen. Ook Pine had hem bestudeerd en dus moest de vraag worden gesteld: haalde ze Tor uit haar onderbewustzijn omdat hij echt die nacht door het raam was geklommen? Of was deze herinnering niet meer dan een invulling van haar onderbewustzijn omdat ze dat wilde? Pine wil het weten en gaat de confrontatie aan met Tor en bezoekt hem in de gevangenis waar hij een levenslange straf uitzit. Dit bezoekje is dus allesbehalve beroepsmatig! Maar levert dit gesprek met Tor ook wat op? Komt ze er na al die jaren eindelijk achter wie de verdwijning, en moord, van haar tweelingzus Mercy op zijn geweten heeft? Het lichaam van Mercy is nooit gevonden en Atlee gaat er vanuit dat Tor daar meer van weet! Tor echter laat haar in onzekerheid achter en Pine gaat zonder antwoorden weer aan het werk. Werk wat haar volledige aandacht nodig heeft omdat er in de Grand Canyon een muilezel dood gevonden wordt met raadselachtige letters in zijn huid gekerfd! Verder is de bereider van de muilezel spoorloos. Een vreemde zaak met onvoorziene gevolgen! Een schijnbaar kleine overzichtelijke zaak, die van uitzonderlijke omvang blijkt te zijn, waar Pine uit onverwachte hoek heel erg wordt tegengewerkt!

Zoals al eerder vermeld vond ik dit een heerlijk boek, alleen had ik een moment waarop ik inwendig een beetje moest lachen: wie laat er nu een gevulde koelkast achter, als hij in verband met werk een half jaar zijn huis verlaat? Ik stelde me even voor hoe die krop sla en andere zaken er na een half jaar uit zouden zien! Niet echt van belang voor het verhaal maar vond het leuk om het toch te vermelden.

Lieve leesgroet,   Carla Kooijman van Bakel