Zomer in het kunstcafé – Sue McDonagh

“Ik heb het boek absoluut met plezier gelezen en stiekem is Ash mijn nieuwe, favoriete, fictieve mannelijke karakter uit een verhaal.”

Auteur: Sue McDonagh
Uitgever: Choc Lit NL i.s.m. Dutch Venture Publishing
Nederlandstalig
Paperback
9789492585349
juni 2019
343 pagina’s

Achterflap

zomer in het Van keurige waterverfschilderijtjes en cupcakes naar een leren jack en een gevoel van vrijheid…

Als je een prachtige, paarse motor zou winnen en je man zou zeggen dat je hem beter kon verkopen omdat je te dik was om in een motorpak te passen, wat zou jij dan doen? Zijn raad opvolgen of stiekem motorrijles nemen?

Kunstenares en café-eigenaar Lucy Daumier kiest voor het laatste, maar de lessen zijn verre van eenvoudig. En onder de kritische blik van rijinstructeur Ash Connor gaat het al helemaal niet van een leien dakje. Maar gaandeweg krijgt ze het motorrijden onder de knie en wordt ze weer de uitbundige jonge vrouw die ze ooit was. Een spannende zomer met nieuwe vriendschappen volgt. Ook beseft Lucy dat Ash niet de man is die hij op het eerste gezicht lijkt. Ze ontmoet zijn zevenjarige dochter Daisy en moet haar mening over Ash bijstellen.

Maar kan Lucy echt nieuw geluk vinden als een wraakzuchtig familielid haar het liefste zou zien falen?

Mijn leeservaring

‘Zomer in het kunstcafé’ heeft zo’n cover waar je gelijk vrolijk van wordt, je laat verlangen naar heerlijk zonnig zomerweer en fijne vakantieplekken. Vanwege dat en de paarse motor die betrokken is bij het verhaal, deed ik graag mee aan de blog tour voor dit boek, georganiseerd door Dutch Venture Publishing. Ik was namelijk wel toe aan het lezen van een wat luchtiger, Feel-good verhaal.

“Ze wilde dat ze dit moment hier kon inlijsten in zo’n sneeuwbol.”

Het verhaal is geschreven in een stijl die gemakkelijk en zonder al te veel inspanning te lezen is. Geen moeilijke bewoording maar gewoon zoals jij en ik samen een gesprek zouden voeren. Ook ervoer ik regelmatig vertedering voor de beschreven gebeurtenissen en kon ik lachen om de humoristische stuntelringen waar ik zelf ook nog weleens een handje van heb.

“Je kunt je echt niet verstoppen, hoor. Ik zie je nog steeds.’ De stem, die diep klonk, was er zo een waar je wel naar moest luisteren.”

Lucy is het hoofdpersonage in dit boek en zij zou ook zomaar een vriendin van je kunnen zijn die voor wat ingewikkelde levens veranderende keuzes komt te staan. Je voelt met haar mee en als lezer kon ik niet anders dan van haar gekozen weg genieten, een soort van trotsheid voelen voor haar doorzettingsvermogen. Soms verlangde ik niet ietsje meer diepgang in het verhaal en wat meer personage achtergrond van de bij karakters.

“Hij stak zijn hand naar haar uit en had een luie glimlach op zijn gezicht. ‘Kom hier, knappe vrouw.”

Uiteindelijk heb ik het boek absoluut met plezier gelezen en stiekem is Ash mijn nieuwe, favoriete, fictieve mannelijke karakter uit een verhaal.

Lieve leesgroet, Elsa Bakker.