Kop uit het zand – Barbara Mooijman
- Hardcover,
- 304 pagina’s,
- leverbaar vanaf 1 april 2016.
- Uitgeverij: https://www.droomvalleiuitgeverij.nl
De achterflap:
“Oh mama. Het lijkt wel of mijn hart uit mijn borstkas is gerukt, een immens gat achterlatend”
Wanneer de moeder van Barbara overlijdt, is ze als enig kind overgeleverd aan het verdriet. Wanneer drie maanden na het overlijden van haar moeder bij haar vader darmkanker wordt geconstateerd, lijkt de wereld onder haar voeten weg te zakken.
Ze probeert op allerlei manieren haar vader te helpen, en zoekt haar heil in de alternatieve geneeswijze. Ze start zelfs haar eigen natuurgeneeskundige praktijk, maar ze stuit op tegenwerking van artsen en het vertrouwen van de mensen om haar heen.
Al dit verdriet en haar hernieuwde ervaringen maakt dat ze haar vraagtekens krijgt over haar jeugd, het overlijden van haar moeder, en over Mildred de nieuwe vriendin van haar vader.
Wat zou jij doen als je wereld lijkt in te storten en je je beseft dat je straks wees bent? Barbara Mooijman heeft dit boek geschreven met haar eigen ervaringen en haar eigen gevoelens. Het is een Autobiografische roman welke bol staat van emotie en de waarheid zoals zij deze zelf heeft beleefd en ervaren.
De mening van Moon
“Voor mijn mama. Ons plan om samen een boek uit te geven is gelukt. Alleen niet op de manier die ik mij had voorgesteld.”
Waarschijnlijk een boek waarbij de tranen zullen vloeien, vanwege persoonlijke ervaring. Een boek wat me aansprak gelijk toen de oproep op facebook verscheen. Een prachtige uitvoering van het boek met gebonden hardcover mooi en een schilderij van haar moeder prijkt op de voorkant. Barbara weet ons wel in te pakken met deze uitvoering. Dit boek mag ik lezen dankzij Leesclub in de Boekenkast waarvoor mijn dank.
Het boek begint met de scene waarin de moeder van Barbara overlijd, een start waarbij je gelijk de emotie proeft. Zo beschreven dat je vanzelf wel een brok in je keel krijgt. Zo herkenbaar en zo echt. Het raakt me dat Barbara zo open beschrijft wat ze voelt, hoe ze het verlies van haar moeder heeft ervaren, en de onmacht die ze voelt bij de ziekte van haar vader, dat ze haar heil zoekt in de alternatieve geneeswijze is duidelijk en begrijpelijk een manier om de controle te krijgen over wat er in een korte tijd allemaal in haar leven gebeurt.
Barbara heeft het boek geschreven vanuit haar gevoel, je kunt je heel makkelijk vereenzelvigen met haar gevoel, en je voelt dat ze enorm eenzaam is met haar verdriet. Het boek bestaat naast het verhaal ook uit schuingedrukte stukjes, herinneringen flash backs naar het verleden, stukjes uit haar leven, hierin krijg je meer en meer een inkijkje in de relatie tussen Barbara en haar moeder.
Waarom voel ik dan zo sterk dat mijn moeder hier hoort te zitten? Als mijn tantes vertellen over hun kinderen, mijn nichtjes en neven, zou ik willen dat mijn moeder dat zou kunnen zijn. Dat zij met een trots gezicht kan vertellen, wat haar kleinkinderen toch allemaal al kunnen.”
De schrijfstijl is heerlijk leesbaar, ze beschrijft alles zoals ze het voelt, en beleefd heeft. Het leest prettig al spelen bij mij de emoties de hoofdtoon, en maken dat ik het boek soms echt moet wegleggen.
Met respect sluit ik het boek terwijl de tranen over mijn wangen lopen, iets te herkenbaar ben ik bang.
Maar Barbara zet me aan het denken hoe goed is het voor het rouwproces om je verhaal eens op papier te zetten. Ik vind het dapper van haar, want dit zal niet eenvoudig geweest zijn. Het boek raakt mij tot heel diep van binnen, het is persoonlijk het is vol liefde geschreven en het is echt. Het maakt dat ik me afvraag hoe het nu met haar gaat! En of ze verder is gegaan met haar eigen praktijk of haar moeder nog wel eens komt spoken? Allerlei vragen schieten door mijn hoofd.
Voor mij omdat het me zo persoonlijk raakt kan ik niet anders geven dan 4 **** sterren. Een ander zal dit anders beleven, hoop ik. Maar Kop uit het zand verteld het verhaal van openheid in Rouw, hoe eenzaam je kunt zijn met je verdriet en hoe je het vertrouwen in mensen kunt verliezen.
Met liefde gelezen lieve leesgroet Moon
Mustreads or Not 