De erfgenaam – Mark Doornaert en Rolf van der Leest

• Titel: De erfgenaam
• Auteurs: Mark Doornaert en Rolf van der Leest
• Uitgeverij: Aspekt
• Verschijningsdatum: Oktober 2017
• Genre: Literaire roman
• Paperback – 192 bladzijden
• ISBN: 978 946 338 32 02 – NUR 301

OVER DE AUTEURS:

Rolf van der Leest (1967) is geboren in Nederland en verblijft in Antwerpen.

Hij denkt anders en zo schrijft hij ook.

In 2015 maakte deze veelzijdige schrijver en verteller van het korte verhaal met de autobiografische roman Verslikt in het leven zijn debuut. In 2016 volgde de roman Ondeugdelijke spiegeling – Werklust.

Mark Doornaert (1971) woont in Turnhout en schrijft zowel humoristische als diepmenselijke teksten, gedichten en columns. Zijn teksten bevatten vaak een onderliggende, diepere boodschap die hij veelal put uit eigen levenservaring.

Samen schreven ze de literaire psychologische roman Ik Frederic Brandnetel (2016) Deze fictieve biografie is het eerste deel van de trilogie De schaduw van Jakkaru.

In oktober 2017 verscheen het tweede deel van de trilogie De erfgenaam.

Zonder dat deze neoliteraire auteurs elkaar ooit in levenden lijve hebben ontmoet kwam het eerste boek tot stand.

 

OVER DE COVER:

Op de cover staat een schilderij afgebeeld van kunstenares Catharina Bettens.

Betekenis hiervan wordt door de kunstenares als volgt uitgelegd: Diepweggedoken in een pilotenjack en een zelfgecreëerde, mistige wereld het verleden overdenkend. Een moment van haastige vlucht in de rook van tabacum, naarstig zoekend naar inzichten en antwoorden voor verdere levensvraagstukken. Hoe het doorleefde verleden een onherroepelijke een plaats te geven en tegelijkertijd blijvend in te zetten voor toekomstige beklimmingen?

OVER DE INHOUD:

Achter in het boek is een verklarende woordenlijst opgenomen. Hoe erudiet! Auteur Maria Boonzaaijer had de eer om het nawoord te schrijven.

Bij het begin van de roman geven de auteurs uitleg over hun neoliteraire aanpak. Gevolgd door een pre-proloog waarin te lezen is waar het eerste deel van deze trilogie Ik, Frederic Brandnetel eindigde.

In de proloog ontmoeten we de heren Brandnetel die een gesprek hebben over hun vader Roger.

De epiloog eindigt op weg naar dezelfde plek als waar de pre-proloog begon. Een cyclisch geheel.

Daartussenin wordt in drie delen over het leven verteld van de heren Brandnetel, diens gedachtegang, gevoels-en beleefwereld.

In deel 1 laat Patrick Brandnetel van zich horen.

Hij verblijft al jaren in psychiatrisch ziekenhuis Afram Longfield op kamer 22. Diep verscholen in een bosrijke omgeving ligt Paviljoen Zuid een hermetisch afgesloten afdeling, waar patiënten verblijven met ernstige aandoeningen aan de chronisch getergde geest.

“Wie zich laat leiden door angstgevoelens moet beseffen dat hij niet helder denkt, fouten maakt en situaties verkeerd inschat”.

Patrick veinst al enige jaren zijn depressieve gemoedsstemmingen om zo uit de greep van de misdaadorganisatie Jakkaru te blijven. Hij beschouwt zichzelf als doodnormaal en weet hoe hij andere patiënten moet manipuleren.

Zijn buurman Onno Staalbock, van kamer 20, is plotseling overleden. De bijzondere band die Patrick had opgebouwd met Onno was authentiek te noemen, niet geveinsd en volkomen oprecht. Geen echte vrienden te noemen, eerder lotgenoten. Patrick krijgt een nieuwe buurvrouw, de Japanse Oku Soseki.

“Op enkele uitzonderingen na is ieder mensenleven een doorlopende en ultieme beproeving”.

Deel 2 gaat over Jo Brandnetel (Joe voor vrienden) wiens eerder punkcafé “The Clash” failliet is gegaan. Met de erfenis van zijn vader heeft hij café “Wir War” kunnen overnemen en doopt dit om tot café “War-Stock”. Hij nodigt auteurs uit om gedichten en teksten uit eigen werk voor te lezen. Zijn café wordt al geruime tijd in verband gebracht met drugshandel en het bedrijven van de vrije liefde met minderjarigen en heeft een duidelijk flowerpower karakter.

“Als idioten een standbeeld verdienen laat iemand dan nu de werkzaamheden aanvangen”.

In deel 3 is filosoof, professor en Nobelprijswinnaar Frederic Brandnetel bang dat de liefde tussen zijn jongere vriendin Soranja vroegtijdig zal uitdoven door zijn allesoverheersende levensstijl. Hij heeft last van negatieve gedachten welke ontaarden in intense eet- en drinkbuien. Hij doet er alles voor om hiervan af te komen en denkt dat het schrijven van een boek hem hierbij kan helpen.

“Het is niet mijn schuld dat ik naar de fles grijp, maar wel van de argeloos voortbewegende massa die mijn woorden en gedachten negeert”.

De heren Brandnetel proberen hun jeugd, het overlijden van hun moeder en het naderend afscheid van hun vader een plek te geven in hun leven én hoofd. Doordat hun denk- en gevoelswijze zeer verschillend zijn, doen ze dit allen op een andere manier én vanuit een ander perspectief. Hun pijnlijke ervaringen en herinneringen zorgen ervoor dat ze vaker in opstand komen, met andere vragen zitten en niet weten of ze wel echt antwoorden willen. Kunnen ze het verleden beter laten rusten, zoals vader Roger hen meerdere malen heeft voorgehouden?

In dit tweede deel uit de trilogie De schaduw van Jakkaru wordt dieper ingegaan op de schade die de Brandnetels in hun jeugd hebben opgelopen, hoe ze hiermee omgaan en moeten dealen. Wordt waanzin afgewisseld met realiteit als ze weer bij zinnen zijn?

“De mens is nietig, het lichaam erg kwetsbaar en de geest onverklaarbaar”.

MIJN MENING:

De auteurs weten filosofie, psychologie en de fundamentele erotiek uit het eerste boek op briljante wijze samen te voegen. Hun enorme vocabulaire wordt rijkelijk toegepast met niet alledaagse woorden, maar passend bij dit verhaal.

Alle karakters zijn voortreffelijk uitgediept, situaties uiterst nauwkeurig beschreven, gedachten, gevoels- en beleefwereld worden prima verwoord.

De verhaallijn is pittig en doordacht.

Als lezer krijg je het gevoel, dat er een plot ontbreekt. Wellicht is dit de reden voor een derde deel in de trilogie?

Mark en Rolf hebben een heldere, spitsvondige manier van schrijven wat deze roman meeslepend en bijzonder maakt. Denk- en inlevingsvermogen gecombineerd met een gezonde dosis geestigheid. Een realistisch en met veel vernuft geschreven verhaal, dat maakt dat meevoelen én verplaatsen in de heren Brandnetel vanzelf gaat.

“Als er één zekerheid is in dit bestaan, denkt de 63-jarige Brandnetel, dan is dat wel het feit dat eigenlijk alles anders is dan het lijkt”.

4****

Lieve Leesgroet Mieke Wijnants