M.P.O. Books – Gedragen Haat “Waar haat al niet toe kan leiden” #Caro

M.P.O. Books – Gedragen Haat

“Waar haat al niet toe kan leiden”

• Uitgever: E-Pulp Publishers
• Nederlands
• 4e druk
• 9789492715357
• oktober 2018
• Paperback
• 256 pagina’s

Samenvatting:

Wat begint als een brute ontvoering op de parkeerplaats van een supermarkt in Doorn, mondt uit in een duizelingwekkende jacht op de ontvoerder zelf. Rechercheur Bram Petersen van district Heuvelrug krijgt opdracht om in alle stilte het onderzoek te leiden. Het spoor loopt al snel naar Wijk bij Duurstede. Maar Petersen is beperkt in zijn mogelijkheden om in te grijpen, uit angst dat de jongeman die ontvoerd is gevaar loopt. Tegelijkertijd verlopen de zaken in zijn rechercheteam niet allemaal meer zo soepel als voorheen. De belangrijkste oorzaken zijn John van Keeken, die rigoureuzer wil optreden, en de relatieproblemen van Ronald Bloem, de vaste assistent van Petersen.
De pers over Gedragen haat
”De lezers hebben alle reden om de auteur te bedanken, want dit is een keurige thriller over het inmiddels bekende politieteam van bureau Heuvelrug” – De Detective en Thrillergids
”De plot kan menig aanwakkerende wind en zelfs storm doorstaan” – De Gelderlander

Mijn mening:

Via de auteur zelf kreeg ik dit boek in handen en het lag al even op de stapel. Ik ben een boek aan het lezen waar ik maar niet doorheen kom dus pakte ik deze op, om mijn lees zin weer op te beuren. Wat een heerlijk verhaal, de zondag was grauw en nat buiten en in één ruk heb ik het boek uit gelezen. Ik hou van misdaadromans en zeker als het plot zoveel twisten bevat en dan ook nog eens zo totaal anders afloopt dan ik had verwacht.

Het bleek al het derde boek uit de serie over de Veenendaalse recherche te zijn, maar dat was totaal niet erg. Je zit zo in de personages. Het enige waar ik me soms aan stoorde, was dat er soms wat teveel werd uitgeweid over straten en rivieren die in de betreffende plaats voorkomen, wat mij dan een beetje liet afdwalen, maar gelukkig werd het verhaal dan weer gauw opgepakt. Soms is het nodig om iets te verduidelijken maar soms is het gewoon overbodig in een verhaal.

Een ontvoerde jongeman, Floris Van der Zwan, uit een rijk gezin is de spil van het verhaal. Verschillende verhaallijnen en personages die allemaal naar hem wijzen. Wie de man ontvoerd heeft is al gauw duidelijk, maar vooral het waarom staat centraal. En dan de afloop van de ontvoering.  Geheimen en intriges komen aan het licht en soms denk je wat hebben die daar nu mee te maken, maar een paar hoofdstukken verder kom je er dan achter.

Hij trapte de ander in de maag en zwaaide nogmaals met de stroomstok vervaarlijk dicht langs het gezicht van zijn slachtoffer. Dit was geen kinderspel en dat diende Floris goed te beseffen. Hij trok de tape zo ruw weg dat dat Floris’ onderlip openscheurde. Bloed welde op en droop dik en kleverig over de kin, en van de kin op zijn jas.

Het hoofdbureau heeft het zwaar met alle verdenkingen  en zoektochten naar verdachten en als er dan agenten zijn die er met hun gedachten niet helemaal bij zijn door privé situaties, is het voor rechercheur Bram Petersen een hele klus om iedereen tot het uiterste te triggeren en te motiveren.

Wat ik erg leuk vond is dat het boek dus herschreven is en het jaartal 2006 gewoon is gebleven. Wijk bij Duurstede is de achtergrond van deze misdaadroman. Wijken in deze vestingstad die toen verpauperd waren en in deze tijd al zijn opgeknapt, zijn zo gelaten in het verhaal, dus lees je het boek en kom je in de straten waar het over gaat, zal je de omgeving anders aantreffen waarschijnlijk. Wanneer de plot in zicht komt en er vele personages volgen, weet je niet meer wie er nu echt mee te maken hebben, je weet alleen dat het een groter netwerk is dan je kan vermoeden en je kunt bijna niemand weg strepen van de verdachten lijst.

Voor mij was dit een heerlijke misdaadroman en ik ben heel benieuwd naar de andere twee delen over deze  Veenendaalse recherche.

Marco heeft een heerlijke meeslepende schrijfstijl,  hij neemt je mee in spannende misdaad verhalen met een plot wat mij en de personages in het boek niet gelukkig maakte, maar geweldig in elkaar stak.

Lieve leesgroet Caroline