De kleuren van schaduw – V.E. Schwab “Piraterij, spelelementen, magie, en nog zoveel meer geeft dit verhaal alles wat het nodig heeft.”

De kleuren van schaduw – V.E. Schwab

“Ik vind ‘De kleuren van schaduw’ weer een heerlijk verhaal waarin ik graag al lezende wat uurtjes ronddwaalde.”

• Auteur: V.E. Schwab
• Uitgever: Boekerij
• Nederlandstalig
• Paperback
• 9789022584941
• augustus 2019
• 552 pagina’s

Achterflap

Het is vier maanden geleden dat de steen in het bezit van Kell kwam. Vier maanden sinds zijn pad dat van Lila Bard kruiste. Vier maanden sinds prins Rhy gewond raakte en de beruchte tweeling van Wit Londen werd verslagen. Nu, rusteloos sinds hij is gestopt met het smokkelen van magische goederen, wordt Kell ’s nachts geplaagd door duistere dromen, en overdag door herinneringen aan Lila.

Intussen maakt Rood Londen zich op voor de Element Spelen, een extravagante internationale magie-wedstrijd die bedoeld is ter vermaak en om aangrenzende landen te vriend te houden. Men heeft het zo druk met de voorbereidingen dat niemand doorheeft dat een piratenschip vol oude vrienden steeds dichterbij komt. En dat een ander Londen, ver weg, langzaam aan kracht begint te winnen. Want een schaduw die ’s nachts verdwijnt, zal de volgende ochtend weer verschijnen. En de balans van magie is kwetsbaar. Als één stad opbloeit, moet een andere ten onder gaan…

Mijn leeservaring

Deel 1 ‘De kleuren van magie’ maakte mij al enorm enthousiast en ik kan niet anders zeggen dan dat ook dit tweede deel ‘De kleuren van schaduw’ mij heel veel leesplezier gegeven heeft. Gelukkig ligt inmiddels ook deel 3 ‘De kleuren van licht’ op mijn leesstapeltje (ook al kan ik net zo goed dat ‘tje’ aan het einde weglaten..) te wachten. Maar voor nu zal ik eerst vertellen hoe ik dit tweede deel ervaren heb.

Ook bij dit tweede deel van ‘De schemering trilogie’ spreekt de cover mij aan. Rood, zwart, wit en een klein beetje grijs zorgen voor een opvallend kleurenpalet waarin elk detail goed uitkomt. Een donker silhouet met messen in beide handen trekt wellicht nog wel het meeste de aandacht. Het boek trekt mij in ieder geval wederom aan en maakt mij nieuwsgierig naar het inhoudelijke verhaal.

Ondanks dat het een behoorlijk dik boek is leest het geheel soepel en merkte ik er tijdens het lezen weinig van dat het verhaal zoveel pagina’s bevat. Wat bij mij altijd in de positieve categorie valt aangezien het dan een teken is dat het zeker niet langdradig aanvoelt of mijn interesse verliest.

“Majesteit, u aanbidt iets wat u niet kunt zien of aanraken, terwijl ik iets aanbid waarmee ik elk moment van elke dag in contact sta. Wat is dan de meest logische weg?”  

Piraterij, spelelementen, magie, en nog zoveel meer geeft dit verhaal alles wat het nodig heeft. De trilogie bevat tot nu toe enorm veel afwisseling in avontuur, gebeurtenissen en personage ontwikkeling maar het voelt absoluut niet als te veel of overrompelend. Persoonlijk vind ik dat een zeer sterke eigenschap van de schrijfster V.E. Schwab. Zij weet zo’n mooi, bijzonder en origineel verhaal neer te pennen dat van begin tot eind mij als lezer blijft boeien.

“Het niets maakte plaats voor iets, leek zich te bundelen tot er grond was, en lucht, en een wereld daartussen.”

Haar schrijfstijl leest vloeiend en past naar mijn idee bij een ruime lezers doelgroep. Dat blijkt ook wel aangezien haar boeken in diverse talen vertaald zijn. De karakters van deel 1 komen terug in dit tweede deel. Maar er zijn ook nieuwe karakters, die ieder weer heel eigen zijn en vooral bijzonder waardoor het heel leuk is om ze allemaal enigszins te leren kennen naast de hoofdpersonages. Het zorgt voor een breder spectrum waarin van alles kan gebeuren en het nog vele kanten op kan. Bovendien zijn de omgevingen waarin alles zich afspeelt ook meesterlijk neergezet waardoor je visueel je ook niet hoeft te vervelen.

“Een witte kat lag opgerold op een donkerhouten bureau, als een presse-papier die de kaarten op hun plek moest houden.”   

Wat ik laatst las was dat de schrijfster zelf zegt dat de boeken die onder V.E. Schwab (pseudoniem) uitkomen voor volwassen lezerspubliek zijn en de titels onder Victoria Schwab voor de Young Adult groep zijn. Maar stiekem denk ik net als bij het eerste deel van deze trilogie dat de boeken ook prima in het YA genre kunnen vallen. Gelukkig ben ik niet degene die daar uiteindelijk over hoeft te beslissen.

“Ik heb gemerkt dat kijken de snelste manier is om te leren en de veiligste manier om in leven te blijven.”

Ik vind ‘De kleuren van schaduw’ weer een heerlijk verhaal waarin ik graag al lezende wat uurtjes ronddwaalde. Aangezien ik het afsluitende deel inmiddels ook heb liggen weet ik dat er over niet al te lange tijd een einde komt aan ‘De schemering trilogie’. Dit vind ik aan de ene kant heel erg jammer maar aan de andere kant ben ik ook enorm benieuwd hoe alle avonturen van Lila en Kell eindigen. Bovendien ben ik ook nieuwsgierig naar andere verhalen van deze, naar mijn idee, top auteur!

Lieve leesgroet, Elsa.

Dit boek is ook te lezen met het Kobo-plus abonnement! #thekobolife @Kobobooks.com