Trance –Adam Southward

“Vanaf de eerste bladzijde neemt het boek bezit van je!” (ook te lezen en/of luisteren via Kobo-plus, #thekobolife)

• Auteur: Adam Southward
• Uitgever: Karakter Uitgevers
• Nederlands
• 1e druk: november 2019
• 9789400511576
• Paperback
• 384 pagina’s
• ook te lezen via Kobo plus
Recensie
Alex Madison, voorheen forensisch psycholoog – nu privétherapeut, wordt ingeschakeld om Victor Lazar te onderzoeken. Victor is aangetroffen in kennelijke shock in de nabijheid van drie vooraanstaande wetenschappers, allen dood.
Dat Alex niet meer werkt als forensisch psycholoog ligt aan maar één persoon, hij heeft het zelf verprutst.
Hij snapt niet meteen hoe het komt dat hij voor dit onderzoek benaderd is, maar ziet zijn kans om weer als forensisch psycholoog aan de slag te komen. Ook privé vergaat het hem niet zo goed. Zijn huwelijk is op de klippen gelopen en zijn kind ziet hij te weinig! Op het moment dat hij erachter komt wie er voor gezorgd heeft dat hij in dit onderzoek naar voren is geschoven wil hij al niet meer stoppen met het onderzoek. Alex vermoedt dat Victor zijn slachtoffers in een diepe trance brengt waardoor ze de controle over hun geest verliezen, hun zelfbeschikking teniet gedaan wordt als het ware. Alex probeert helder te krijgen hoe Victor mogelijk zo is geworden en hoever zijn duistere ‘talenten’ reiken! Hoe dieper hij graaft in het verleden van Victor hoe angstaanjagender de realiteit lijkt te worden. Vooral met betrekking tot de wrede experimenten die in het diepste geheim werden uitgevoerd. Alex realiseert zich dat Victor erg gevaarlijk kan zijn, maar gaat er vanuit dat hijzelf geen enkel gevaar te duchten heeft. Maar is dat ook zo?

“De professor staarde nog een paar seconden naar de kapotte bril, maar kon de misselijkheid niet meer onderdrukken. Hij draaide zijn hoofd weg om de twee dode lichamen niet te hoeven zien en begon te hyperventileren. Zijn toestand van verwarring bereikte een nieuwe hoogtepunt.”

Toen ik begon aan Trance had ik net een heel ander soort thriller gelezen, één waar het tempo heel anders lag. Ik startte Trance en baf! het leek of ik even door elkaar geschud werd! Een driedubbele moord, (was het wel moord eigenlijk?) direct voor je kiezen krijgen gebeurd niet elke dag. Dit tempo werd aardig gehandhaafd, al had ik af en toe wel het idee dat sommige passages een beetje in herhaling vielen. Het deed niets af aan het interessante thema, waarbij het voor mij niet altijd even geloofwaardig, maar toch wel heel knap neergezet werd. Ik zal geen spoilers weggeven, maar soms kon ik de vinger er niet op leggen wat er nu precies gebeurde! Deze passages vond ik kundig neergezet. Ik dacht: je schrijft veel, maar zegt toch niet alles! Voor sommige zaken werd er uitleg gegeven, maar het bleef bewust vaag. Evengoed had ik niet het gevoel dat Adam Southward zaken oversloeg of vergeten was. Nu ben ik net zo vaag natuurlijk, maar als je het boek leest, snap je het vast. Ondanks dat niet alles tot de laatste rafels was afgewerkt, had ik daar geen vervelend gevoel over. Misschien heeft de schrijver het gedaan om nog een vervolg te kunnen schrijven hierop, dat zou zo maar kunnen!

Lieve leesgroet Carla Kooijman-van Bakel