Schaduwstrijders- Pjotr Vreeswijk “Een verhaal met een heftig einde en een epiloog die je rillingen bezorgt. Gelukkig stelt Pjotr je weer gerust…..”

Schaduwstrijders – Pjotr Vreeswijk

Een heftige actie thriller, wie is er nog te vertrouwen.

• Auteur: Pjotr Vreeswijk
• Uitgever: Letterrijn
• Nederlands 
• Paperback 
• 9789491875885 
• Druk: 1 
• september 2019 
• 300 pagina’s

Een massagraf in de Syrische woestijn, een gevangengenomen moordcommando en de grootste ontdekking uit de geschiedenis van de mens.
Suzanne Boyle, een Britse in dienst van de CIA, zet alles op alles om de wereld van de ondergang te redden. In een zoektocht die haar langs de heetste brandhaarden op aarde voert, roept Suzanne de hulp in van oude en nieuwe vrienden.
Maar leidt het spoor dat ze volgt eigenlijk wel naar redding?
Ontdek het in Schaduwstrijder, waar drie personages langs verschillende wegen naar dezelfde plek op aarde reizen. Alle drie hebben ze een ander doel, hun reizen echter hebben één ding gemeen: een zekere dood voor allen.

Mijn leeservaring:

De derde thriller van Pjotr Vreeswijk Schaduwstrijders mocht ik lezen van uitgeverij Letterrijn en ik was benieuwd wat hij dit keer in petto had. De cover vond ik zeer zeker aantrekkelijk en zou deze dan ook zeker oppakken in de boekhandel. In de actie thrillers van Pjotr gaat het er altijd heftig aan toe en ik vind het zeker geen tussendoor boeken. Boeken waar je de tijd voor moet nemen, want personages, plaatsen en gebeurtenissen komen in een rap tempo voorbij en wisselen elkaar steeds af. Zeker in het begin van het verhaal moet je je aandacht erbij hebben en langzamerhand komen de verhaallijnen bij elkaar en wordt het grote geheel duidelijk. Het verhaal begint met de proloog, 2015, een crash met een helikopter, meteen wordt je in het verhaal gezogen en wil je verder lezen. Het schakelen tussen de jaartijden was weer even wennen maar het werd al gauw duidelijk wat de verschillende gebeurtenissen met elkaar te maken hadden.

Hoofdstuk één, recent verleden, een hoofdstuk dat ik twee keer moest lezen, omdat ik niet begreep wat er was gebeurd of ging gebeuren, maar gewoon verder lezen je komt er achter.  De hoofdstukken worden voorzien van een kopje met de tijd en het gebied waarin het hoofdstuk zich afspeelt. De boeken zijn stand-alone’s, maar heel leuk is het dat sommige personages weer terug komen. Deze keer speelt Suzanne Boyle de hoofdrol, zij kwam ook al in het vorige boek van Pjotr Dwaalspoor voor. Zij werkt voor de CIA en is bezig met een onderzoek samen met haar meerdere Safi als ze plotseling van de zaak wordt gehaald. Waarom vliegen Safi en zij niet samen naar huis, wat moet er verborgen blijven en in de doofpot worden gestopt.

Nadat zij een massagraf heeft ontdekt kan ze het niet opbrengen te stoppen met deze missie en stiekem gaat zij ermee door. Samen met haar oude collega Gideon Joubert graaft zij zich een weg naar het hol van de leeuw en zo komen er achter wie de moorden gepleegd hebben en wie de schaduwstrijders zijn. Heftige scenes en emotionele gebeurtenissen maken van deze Schaduwstrijder een ongelooflijk goede actiethriller. Ik moest achteraf wel lachen dat Pjotr zelf afhaakt als de boeken te technisch worden, maar zijn eigen boeken zijn dat voor mij ook. Veel woorden en begrippen die waarschijnlijk voor agenten of militairen duidelijke taal zijn, voor mij waren het onbekende begrippen, maar ik haak niet af hoor.

Een stuk of twaalf langwerpige tenten stonden te midden van een uit een HESCO-bastion opgebouwde verdedigingswal.

Ondanks het vele geweld komt er ook een stukje romantiek in het verhaal voor en wel tussen Tom Crash een piloot en Suzanne. Je voelt de spanning tussen deze twee, alleen zijn ze te druk met hun onderzoek. Een missie die hen naar een ondoordringbaar gebied brengt en waar ze een ontdekking doen die hen allen fataal kan worden. Een verhaal met een heftig einde en een epiloog die je rillingen bezorgt. Gelukkig heeft Pjotr nog een lang nawoord geschreven dat je na het lezen van dit spannende verhaal tot rust brengt. Bedankt voor het schrijven Pjotr en bedankt dat ik dit weer mocht lezen Theo.

Het experiment was ten einde. Voor vandaag.

Lieve leesgroet Caroline