Arcanum – Sterre Carron “Onheilspellend, ongrijpbaar, beangstigend dicht bij de waarheid en scherp. Carron op haar best”

Arcanum – Sterre Carron

“Beangstigend dicht bij de waarheid, op het puntje van je stoel word je door Carron het boek ingezogen.”

• Auteur: Sterre Carron
• Uitgever: Witsand Uitgevers
• Nederlands 
• Paperback 
• 9789492934758 
• Druk: 1 
• oktober 2020 
• 336 pagina’s

“Maar horen, zien en zwijgen was makkelijker, is het niet?”

Een onverwacht luguber overlijden van een scholiere, doet Rani en haar team opschrikken. Heeft zij zelfmoord gepleegd of is zij geduwd? Wanneer binnen korte tijd op dezelfde school nog een slachtoffer valt, staat het team op scherp. Wat is er aan de hand? Is er een link tussen beide scholieren? Als de man van één van de leerkrachten dan ook nog eens zomaar van de aardbodem verdwijnt lijken alle eindjes zoek? Wat is er aan de hand in Mechelen? Voor er nog meer slachtoffers vallen doet het team van hoofdinspecteur Rani Diaz er alles aan om de eindjes aan elkaar te knopen en de dader te stoppen.

“Mijn onzichtbare littekens doen pijn. Het is niet omdat je ze niet ziet dat ze er niet zijn”

Nummer vijftien van de Rani Diaz serie voor Sterre Carron en elke keer weer weet zij mij te verbazen door haar groei en de ontwikkelingen in het boek. Deze verhaallijn heeft iets duisters, iets ongrijpbaars en onheilspellend. Wie is toch het karakter van de schuingedrukte hoofdstukken? Carron weet dit op een tergende manier op te laten lopen, totdat je je nieuwsgierigheid niet meer kan bedwingen en door blijft lezen. Rani maakt ook weer een groei door, ze is volwassen geworden naarmate de boeken elkaar opvolgen. Ze inmiddels een gedegen hoofdinspecteur moordzaken, en laat zichzelf van haar beste kant zien. Sterre heeft Rani in dit deel wat meer naar de achtergrond plaatst, Rani heeft de personage van inspecteur en is een belangrijke spil in het boek, toch is haar privé leven wat meer op een zijlijn geplaatst. In Arcanum staat de verhaallijn op de voorgrond , een plek die dit onderwerp ook meer dan verdient, respect voor Sterre. Het heeft een zeer trekkende kracht, met meerdere karakters kun je vele kanten op en ik raak wantrouwend naar iedereen naarmate het verhaal vordert. Tot ver in het verhaal word je vertrouwen op de proef gesteld, geen idee welke kant het op gaat, één ding is zeker de onheilspellende ondertoon zet de lezer op scherp.

Verborgen maar oppermachtig

Carron snijdt een omstreden onderwerp aan in Arcanum, een onderwerp dat aandacht verdient en net als in het dagelijkse leven is het angstvallig verborgen, verzwegen maar oppermachtig. Mijn complimenten voor Sterre. Ze heeft gedurfd dit aan te snijden op de manier waarop het in het leven aanwezig is, verborgen. Ik was vastgeklonken aan de bladzijdes, maar aan de andere kant wilde ik het steeds wegleggen, omdat het einde naderde, maar ook om de onderhuidse spanning merkte ik later, er hangt een enorme dreiging in het boek welke je niet kunt pakken, je voelt dat er iets staat te gebeuren, maar je hebt geen idee wanneer en hoe het toeslaat. Had ik een idee verwierp ik het weer, door het ongrijpbare karakter. Sterre heeft mij doen verbazen, zij laat zich met Arcanum van haar beste kant zien.

Onheilspellend, ongrijpbaar, scherp, beangstigend dicht bij de waarheid. Carron op haar best. Wat een geweldige thriller deze nummer vijftien van de Rani Diaz serie, met deze tergende schrijfstijl staat zij terecht aan de top van de Vlaamse thrillerauteurs.

Lieve leesgroet Moon Kager