M.W. Craven – Zwarte zomer.

Heerlijk, dit verhaal! Je weet dat er een groot probleem is, deze kluwen moet echt uit de war… maar hoe dan?     

• Auteur: M.W. Craven
• Uitgever: Luitingh Sijthoff
• Nederlands 
• 1^e druk: juni 2020
• 9789024590421
• Paperback 
• 360 pagina’s

Recensie

Washington Poe, een rechercheur in hart en nieren, heeft er zes jaar geleden voor gezorgd dat Jared Keaton achter de tralies is verdwenen voor de moord op zijn dochter Elizabeth. Ondanks dat het lichaam nooit gevonden is! Als er vervolgens een jonge vrouw strompelend een politiepost binnen komt, en zegt dat ze Elizabeth Keaton is, kan dit problemen opleveren voor Poe. Zodra er bewijs is dat ze inderdaad Elizabeth moet zijn, staan ze voor een groot raadsel. Poe, ervan overtuigd dat Jared schuldig is aan de moord op zijn dochter, snapt er niets van. Hoe kan iemand die dood is ook leven?

We krijgen direct een inkijkje in het hoofd en de gedachten van iemand die kennelijk afscheid moet nemen van het leven. Wie dit is, en hoe  het zo is gekomen, daar heb je dan nog geen idee van. Pas aan het eind van het verhaal wordt dit duidelijk.  Hierna komt er een scene tussen twee mannen in een restaurant, die beiden een ortolaan opgediend krijgen, een gerecht dat één van de mannen zeer kan waarderen, de andere duidelijk niet. De gruwelijke bereiding van dit gerecht zet mij ook even op een ander been, iets wat ik op het einde zie. De sfeer is gezet, Zwarte zomer gaat beginnen!

Er strompelt een jonge vrouw de politiepost binnen en vertelt dat ze Elizabeth Keaton is. Dit kan natuurlijk niemand zomaar geloven! Ondanks dat haar lichaam nooit was gevonden, is haar vader wel veroordeeld voor de moord op zijn dochter. Er rest niets anders dan DNA onderzoek! Hierna ontwikkelt zich het verhaal, een echte thriller, wat mij betreft! Intrigerend:  aan één kant moet er bewezen worden dat de vrouw werkelijk Elizabeth Keaton is, maar na  dit bewijs ontstaat er juist meer twijfels over deze vrouw.

De personages zijn interessant! En dan niet alleen Poe, het hoofdpersonage, ook zijn vertrouwelinge, Tilly Bradshaw, komt goed uit de verf. Ze wordt omschreven als sociaal onhandig en briljant. Dat is dan ook wat ze letterlijk is, zonder dat het uitvergroot wordt. Net genoeg om af en toe een glimlach te veroorzaken, niet zoveel dat het ergerlijk wordt. Bradshaw, een analytisch personage en Poe die meer op zijn gevoel afgaat, als collega’s vullen ze elkaar goed aan.

Zwarte zomer is het tweede boek van M.W. Craven. Het eerste deel: the Puppet Show, is niet in het Nederlands vertaald, helaas. Ik was eigenlijk van plan de Engelse versie te gaan lezen, terwijl ik eigenlijk nooit Engelse boeken lees, maar het kwam er niet van. Was dit boek goed te lezen zonder de kennis van deel één? Ja zeker! Maar ik ben ervan overtuigd dat het boek me nog beter was bevallen als ik de voorkennis van deel één wel had gehad! Dus jammer dat de uitgever besloot the Puppet Show niet uit te brengen in het Nederlands, maar hé, TOF dat de uitgever dat wel deed met dit deel!

Lieve leesgroet Carla Kooijman-van Bakel