Op slot – Chris McGeorge “Twee personen in een cel, één slachtoffer, dan is de ander automatisch de dader… of toch niet?”

Op slot– Chris McGeorge .

Op slot is een boek met een intrigerend onderwerp en het leest ook lekker, maar uiteindelijk kan het voor mij niet aan de verwachting voldoen!     

• Auteur: Chris McGeorge
• Uitgever: Luitingh Sijthoff
• Nederlands 
• 1^e druk: oktober 2020
• 989024590032
• Paperback 
• 320 pagina’s

Recensie

Cara Lockhart is veroordeeld voor de moord op twee kinderen en heeft daarom een levenslange gevangenisstraf opgelegd gekregen! Zelf houdt ze bij hoog en laag vol deze misdaad niet te hebben gepleegd! Iets wat niemand gelooft. Na korte tijd in een gewone gevangenis te hebben gezeten wordt ze overgeplaatst naar een hypermoderne, gloednieuwe en zwaarbewaakte gevangenis voor vrouwen. Het is geen gewone gevangenis. Er zijn geen ramen, er is geen gewone luchtplaats. Ze kan nooit een blik naar buiten werpen! Het lijkt wel of ze de enige is die zich afvraagt waarom deze gevangenis is zoals hij is. Ze voelt zich hier niet prettig, maar legt zich er noodgedwongen bij neer dat ze hier naar toe is overgeplaatst. Totdat ze op een ochtend wakker wordt naast haar vermoorde celmaat, die in het hoofd geschoten is met een pistool die overigens niet te vinden is in de cel. Er is echter niemand anders aanwezig en de cel is de hele nacht op slot geweest, Dat maakt Cara dus de enige verdachte.

Ook nu weer ontkent Cara in alle toonaarden dat ze schuldig is maar haar ontkenningen worden niet serieus genomen en iedereen vraagt zich af waar ze het pistool heeft verstopt.

Toen ik las waar Op slot over ging werd ik echt nieuwsgierig. Tik tak of Kiekeboe had ik niet gelezen, over de schrijfstijl van Chris McGeorge kon ik dus ook nog niets zeggen.

Op slot start met een spannende proloog, waarna we over gaan op deel één: de overplaatsing en het verblijf in de nieuwe, ietwat futuristisch aandoende gevangenis. Mijn nieuwsgierigheid naar het verloop van het verhaal kan doorgaan voor een spannend gevoel. Hoe gaat de auteur de problemen die hij voor zichzelf heeft gecreëerd oplossen? In deel twee krijgen we meer inzicht in zowel het verleden als het heden. En in deel drie lijk het even of je een ander boek aan het lezen bent, maar al snel wordt duidelijk dat het verband er wel degelijk is. Intussen heb ik onderweg wel wat ergernis opgelopen door het gemak waar de schrijver hier en daar strooit met ongeloofwaardigheden of toevalligheden die wel heel goed van pas komen om het verhaal kloppend te maken. Dit is erg jammer omdat ik de schrijfstijl op zich prettig vind. Het geheel voelt alsof er niet genoeg tijd is genomen om zaken goed uit te werken. Ik ben in verwarring in elk geval, dit boek wat lekker leest had meer aandacht verdiend wat mij betreft.

Lieve leesgroet Carla Kooijman-van Bakel