De schaduwkrijger – Cocky van Dijk
“De bewoording verloopt soepel, leest prettig en geeft de mogelijkheid om bladzijde na bladzijde moeiteloos te verslinden.”
Auteur(s) : Cocky van Dijk
Uitgeverij : Zilverspoor
ISBN : 9789463082068
Taal : Nederlands
Uitvoering : Hardcover
Aantal pagina’s : 419
Verschijningsdatum : december 2020
Serie : Het doodschap 1
Achterflap

Ranahs toekomst staat vast: net als generaties vrouwen voor haar, wordt ze door haar moeder opgeleid tot medium. Tot ze zestien wordt en geesten zich aan haar openbaren. Het blijkt dat ze voorbeschikt is in haar vaders voetsporen te treden om de moeilijke maar mooie taak van Zilveren Loper op zich te nemen. Als haar vader ter dood veroordeeld wordt, verliest Ranah haar leraar en haar gids. En dat terwijl de onderwereld haar roept…
Si’denn bewaart als lid van het Doodschap het evenwicht in de onderwereld en haalt zielen op als het hun tijd is. Al jaren verstoken van zijn familie weet hij nauwelijks nog iets van zijn verleden. De lege plek in zijn borst schrijnt.
Als de demonen door de sluier in de onderwereld breken, moet Si’denn ze bevechten. Een taak die echter verzwaard wordt door zijn eigen demonen, die in zijn hoofd rondspoken…
Het Doodschap kent regels. Een leven teruggeven is een leven nemen. Als Ervin zijn geliefde laat terughalen uit de dood, eist het Doodschap zijn jongere broer Rorrick op. Gescheiden van zijn familie wordt Rorrick opgeleid tot schaduwkrijger en ingewijd in de wetten van de dood.
Ze hebben niets met elkaar te maken, tot hun levensdraden zich met elkaar verstrengelen met alle gevolgen van dien…
Mijn leeservaring
Ik vind het altijd bijzonder fijn om aan het eerste deel van een boekenserie te beginnen. Het maakt me dan ook niet uit of het een tweeluik, trilogie of serie met tal van delen wordt. Het gaat mij erom dat je met het eerste deel de sfeer proeft, kennis maakt met de wereld en diens karakters en op die manier makkelijker kan bepalen of de rest van de serie ook in de smaak zal vallen. Uiteraard zegt het niet alles maar toch zet het eerste deel vaak de toon.
‘De schaduwkrijger’ is het eerste deel van ‘Het doodschap’, geschreven door Cocky van Dijk. Een nieuwe boeken serie dus en ik kan met stellige zekerheid zeggen dat ik van dit eerste deel genoten heb en uitkijk naar de volgende delen!
“Ze gooide haar armen in de lucht en bracht ze met kracht naar beneden.”
Vanaf het eerste hoofdstuk beginnen we al lezende gelijk kennis te maken met de hoofdpersonages in het boek. Dat gebeurd gedurende de komende hoofdstukken steeds stukje bij beetje doordat je meeleest met wat zij doen, wie er in hun omgeving vertoefd, hoe zij zich voelen en wat zij zoal meemaken. Een geleidelijke, natuurlijk aanvoelende, goede manier waardoor ik me gemakkelijk in kan leven en meegetrokken word in hun wereld die net even anders werkt dan die van ons en soms zo gelijk lijkt.
“Dan konden ze nog zo uit verdriet gesproken zijn of niet waar zijn, ze deden wel pijn.”
De genre typering die aan dit boek gekoppeld zit is YA Fantasy en daar sta ik na het lezen ook volledig achter. De personages zijn jong en nog volop in ontwikkeling en de omgeving waarin zich alles afspeelt bevat fantasierijke elementen. De schrijfstijl sluit naadloos aan bij de persoonlijkheden en belevingswereld van de karakters. De bewoording verloopt soepel, leest prettig en geeft de mogelijkheid om bladzijde na bladzijde moeiteloos te verslinden. De hoofdstukaanduiding is numeriek aangegeven en heeft geen ondertitel. Wel staat er steeds de naam van het desbetreffende karakter waarvan je het verhaal leest en kom je telkens per hoofdstuk drie namen tegen; Ranah, Si’denn en Rorrick. Dit zorgt ervoor dat er geen verwarring ontstaat over wie je nu eigenlijk leest, een fijne houvast dus tijdens het lezen.
“Orde, dat was het enige wat hielp als hij zo onrustig was.”
Door de afwisseling in wiens stuk je leest blijf je met grote regelmaat in spanning achter over hoe het nu verder zal gaan met die persoon. Maar juist door verder te lezen wisselt ook die spanning per personage af en blijft de gehele spanningsboog gedurende het verhaal in stand. Het enige wat dan nog overblijft is natuurlijk gauw doorlezen waar ik absoluut geen probleem mee had. Het verhaal was voor mij een boeiend geheel en had een kort momentje dat het even iets trager ging voor mijn gevoel maar algauw las ik verder door een nieuwe, nieuwsgierig makende, ontwikkeling.
“Ze greep ze vast, zoog iedere letter en klank op en kerfde ze in haar hart.”
Ik denk dat dit een serie is die met elk nieuw verhaal alleen maar beter en uitgebreider wordt. Het einde laat de ruimte over om nog veel verder te gaan en laten mij als lezer achter met de vraag; wat nu? De personages heb ik in mijn lezershart gesloten en ik hoop van harte dat ik meer mag lezen over hen en wellicht ontmoeten we andere karakters in een volgend deel? Als ik me dit allemaal afvraag en hoop is het voor mij een teken dat dit eerste deel met vlag en wimpel geslaagd is.
Lieve leesgroet, Elsa.
Dit boek is ook te lezen met het Kobo-plus abonnement! #thekobolife @Kobobooks.com
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.