De stamboom – Steph Mullin & Nicole Mabry
“Gelukkig trekt dit na een paar hoofdstukken weg en vloeit het samen tot een soepel lezend geheel.”
Auteur(s) : Steph Mullin & Nicole Mabry
Uitgeverij : Harper Collins
ISBN : 9789402708332
Taal : Nederlands
Uitvoering : Paperback
Aantal pagina’s : 368
Verschijningsdatum : augustus 2021
Achterflap
Liz Catalano is in shock als een DNA-test uitwijst dat ze geadopteerd is. Ze besluit op zoek te gaan naar familieleden van haar biologische ouders. Maar dan staan er FBI-agenten voor haar deur. Haar DNA toont namelijk overeenkomsten met dat van een seriemoordenaar die tot op de dag van vandaag nog niet gepakt is.
De Tri-State Killer is ongrijpbaar: al veertig jaar lang komt hij weg met het ontvoeren en vermoorden van jonge vrouwen. Op de plaatsen delict laat hij geen enkel spoor achter, waardoor de politie volkomen in het duister tast.
Liz besluit zelf op onderzoek uit te gaan, waardoor niet alleen een familiegeheim wordt onthuld, maar ze ook de aandacht van de Tri-State Killer wekt. Is het een zoektocht met een gruwelijk einde of pakt Liz een ondoorgrondelijke seriemoordenaar?
Mijn leeservaring
In het persbericht wat wij binnen kregen voor dit boek via onze blog Mustreads or Not stond in de eerste zin; “een bloedstollende serial killer-thriller voor fans van Daniel Cole en Mo Hayder.” Precies dat deel van de zin triggerde mijn enthousiasme om het boek te willen lezen. Mo Hayder was (helaas is ze recentelijk overleden) één van mijn favoriete schrijfsters op het gebied van thrillers en weinige kunnen haar stijl voor mij evenaren. Nu kan ik gelijk kort door de bocht zijn en melde dat het ook met dit boek niet gelukt is. Toch heb ik wel van dit boek genoten om de volgende redenen.
De schrijfstijl was is het begin van het boek enigszins wennen voor mij. Ergens had ik het idee dat het even duurde voordat de beide schrijfsters van ‘De stamboom’ op één lijn zaten, het voelde daardoor als twee totaal verschillende schrijfmanieren waarvan de ene prettig beviel en de andere stoorde door het simplistische taalgebruik. Gelukkig trekt dit na een paar hoofdstukken weg en vloeit het samen tot een soepel lezend geheel.
“De lach verdween van zijn gezicht toen hij naast haar kwam zitten.”
Inhoudelijk is de tekst goed verdeeld in heden en verleden hoofdstukken. Hierdoor lees je het verhaal vanuit verschillende hoeken en wordt de spanning steeds een stukje opgevoerd. Toch blijft het naar mijn smaak met de verleden stukken wat mild voor een thriller en komt het niet echt tot een explosief hoogtepunt. Er had wat mij betreft specifieker en grover geschreven mogen worden om de pure kippenvel momenten te creëren die nu bij mij uitbleven.
“Ze wilde protesteren maar haar mond weigerde de woorden te vormen.”
Nog een onderdeel wat mij niet geheel bevallen is, betreft de plottwist aan het einde. Die plottwist vind ik persoonlijk misplaatst, willekeurig en ergens te makkelijk ten opzichte van het gehele verhaal voorafgaand. Dit is puur mijn mening. Ik had het graag anders en verrassender gezien op een goed passende manier in het geheel.
“De wanden vertoonden hier en daar houtrot en door de betonnen vloer van de kelder meanderde een rivier van barsten.”
Wel vind ik het concept boeiend waarbij een DNA-test ineens meer blootlegt dan dat je had gewild. Hierbij is hoofdpersonage Liz Catalano ook een vrouw naar mijn hart. Haar karakter toont kenmerken waarmee ik me verwant voel en hierdoor kan ik me goed inleven in haar kant van het verhaal. Haar nieuwsgierigheid en vasthoudendheid lijken mij natuurlijk in de situatie. Tevens zorgt dit voor de vaart in het boek, Liz draagt het verhaal.
“Het was het meest persoonlijke wat ik ooit had geschreven. Toen ik aan het eind kwam, zwol ik van trots.”
Voor een debuut is het absoluut een goede poging maar er is zeker nog flink wat ruimte voor verbetering ten opzichte van een volgende samenwerking tussen de twee schrijfsters of als één van hen een nieuw boek besluit te schrijven.
Lieve leesgroet, Elsa.
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.