De meesterdief – Emmelie Arents
“De bewoording leest vlot, soepel en geeft de lezer alle ruimte om volledig op te gaan in een fantasierijke wereld.”
Auteur(s) : Emmelie Arents
Uitgeverij : Hamley Books
ISBN : 9789464208238
Taal : Nederlands
Uitvoering : Hardcover
Aantal pagina’s : 361
Verschijningsdatum : september 2021
Achterflap
Taran is klaar om een nieuw leven op te bouwen en zijn pijnlijke verleden een plaats te geven. Wanneer de prins wordt vermist en Saradan ten onder dreigt te gaan aan Dode Magie, schakelt de sultan Tarans hulp in.
Taran reist naar het verlaten eiland Turat om de zeldzame qalzarabloem te vinden, die het hart van de prins en het lot van Saradan kan redden. Maar het eiland is niet verlaten. Niets is wat het lijkt. Niemand is te vertrouwen. Een nieuw, dodelijk spel gaat van start…
Mijn leeservaring
Ik keek uit naar het vervolg op ‘De woestijndief’ omdat ik door dat boek echt aangenaam verrast werd en heel graag wilde weten hoe het verder zou gaan met Taran en zijn mede personages. Gelukkig heb ik niet extreem lang hoeven wachten en zo is hier mijn recensie van ‘De meesterdief’.
De vormgeving van het boek is net als bij deel één helemaal mijn smaak. De warmkleurige hardcover roept deze keer net nog wat extra mystiek bij mij op door onder andere het eenzame van binnenuit verlichtte tentje op de voorgrond en de duizend en één nacht sfeer wordt opgeroepen door de liggende kameel, de omringende woestijn en de oosters uitziende gebouwen op de achtergrond. De twee delen zijn perfect bij elkaar passend en hebben toch allebei net weer een andere cover. Binnenin komen zij wel helemaal overeen met de nog altijd rijkelijke illustratie rondom elk hoofdstuk nummer, hetzelfde lettertype enzovoort.
“Hij zuchtte. ‘Probeer geen pagina’s over te slaan. Op een dag bereik je het goede hoofdstuk wel.’”
Hoofstuk één trekt me gelijk volop in het spannende verhaal dat me niet meer loslaat tot de laatste pagina. De wereld waarin Taran leeft laat zich al lezende gemakkelijk vertalen in beelden dankzij de visueel prikkelende schrijfstijl van Emmelie Arents. Zoals ik in mijn recensie van deel 1 ook zei, zie ik wel een YA Netflix serie voor me naar aanleiding van deze boeken. De bewoording leest vlot, soepel en geeft de lezer alle ruimte om volledig op te gaan in een fantasierijke wereld.
“Ze kwam met een schok in beweging en knipperde met haar ogen tegen de duisternis.”
Taran is een personage waarvan ik echt ben gaan houden. Zijn persoonlijkheid is sterk en onzeker tegelijkertijd, hij ontwikkeld naarmate het verhaal vordert, ontdekt steeds meer zijn eigen krachten en verrast zichzelf. Hij voelt realistisch aan en maakt het makkelijk om mee te leven met zijn avonturen. De mede personages hebben ieder hun eigen rol te vervullen en dragen bij aan een boeiende mengeling van mensen waardoor een interessante weerspiegeling overblijft. De wisselwerkingen zijn soms liefdevol, vriendschappelijk en dan weer vijandelijk en boosaardig.
“De inval van natuurlijk zonlicht weerspiegelde het gekleurde glas van de vensters op de tegels. De duisternis was op slag verdwenen.”
De spanning in dit boek is flink aanwezig en het blijft telkens weer verrassend wat er gaat gebeuren en wat de uitkomst zal zijn. Het verhaal voelt origineel aan en heeft me geen moment verveeld. Het lijkt erop dat met dit boek het avontuur ten einde is. Helemaal zeker weten doe ik dat uiteraard niet maar ik ga Taran zeker missen. Het slot van dit boek lijkt in ieder geval op een gesloten einde ook al is er uiteraard altijd ruimte voor meer fantasie.
Ik heb ook ‘De meesterdief’ met ontzettend veel plezier gelezen en raadt beide delen van harte aan! Emmelie Arents is voor mij een bewezen schrijfster waarvan ik elk nieuw boek met liefde lees.
Lieve leesgroet, Elsa.
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.