Blogtour·Boekentips·Jeugdboek·Recensie van Elsa·Recensies

Wolvenhart – Ina de Man #Blogtour “Ik vind ‘Wolvenhart’ een intelligent jeugdverhaal waarbij ik dat vooral baseer op de denkwijze, vindingrijkheid en het doorzettingsvermogen van Kaat en Eva.”

Wolvenhart – Ina de Man

“En zo is het een boek wat ik graag gelezen had in mijn jeugd maar ook nu met veel plezier gelezen heb.”

Auteur(s) : Ina de Man

Uitgeverij : Hamley Books

ISBN : 9789464208016

Taal : Nederlands

Uitvoering : Hardcover   

Aantal pagina’s : 293

Verschijningsdatum : augustus 2021

Achterflap

Kaat en Eva kijken uit naar een rustige vakantie, maar voor ze het weten belanden ze in en spannend en gevaarlijk avontuur. De inbraak in een oude kapel op de begraafplaats lijkt eerst het werk van vandalen, maar als ze een vreemd teken vinden blijkt er meer aan de hand.

Hun zoektocht naar antwoorden dompelt hen onder in de geschiedenis van Mechelen en van Margaretha van Oostenrijk. Wie is de geheimzinnige Wolvenhart en waar is de schat die in zijn graf moet liggen gebleven? Hun zoektocht is niet zonder gevaar, maar de nichtjes zetten alles op alles om hun opdracht tot een goed einde te brengen.

Mijn leeservaring

Zoals jullie wellicht weten neem ik regelmatig deel aan de blogtours voor uitgeverij Hamley Books. Als boekblogger krijg ik vaak de kans om me in te schrijven bij de blogtours van boeken die mij aanspreken. Zo is deze keer het jeugdboek ‘Wolvenhart’ aan de beurt van Ina de Man. Het verhaal sprak mij aan omdat het zich afspeelt in Mechelen, een mooie bekende plaats voor mij, en dat de geschiedenis van de stad een rol lijkt te spelen in het boek.

De stevige hardcover omslag is een plaatje om te zien. De afbeelding voorop laat naar mijn vermoeden de binnenzijde van een kapel zien met daarin een mooi glas in lood raam, een altaar, een bijzondere vloer en pilaren. Tevens zie je twee meiden bedenkelijk naar het altaar kijken. Dit maakt mij nieuwsgierig naar wat zij denken en hoe ze daar terecht zijn gekomen om zo gauw al lezende het verhaal in te willen duiken om daar achter te komen. De kleurstelling is in zijn geheel vrij sober met bruintinten afgezien van het bovenste opvallende deel in het glas in lood. De titel, auteursnaam en overige tekst zijn allemaal duidelijk leesbaar op de volledige omslag.

“Er hangen verse dauwdruppels, dik en zwaar aan de chrysanten, die hier en daar al op de graven verschijnen”

Vanaf het eerste hoofdstuk is de sfeersetting helder aanwezig en ben ik benieuwd naar het verdere verloop. Ik merk dat het verhaal draait om spannende momenten, geheimen en mysteriën op een leuke boeiende manier. Het blijft leuk om hoofdstuk na hoofdstuk te lezen en zo Kaat mee te helpen ontrafelen waar het gehele avontuur om gaat. Voor mij kent het verhaal geen enkel moment dat het me verveeld, elke nieuwe wending en ontdekking laat me gauw doorlezen.

“Kaat hoorde het sissen van de remmen en even later het piepende geluid van ijzer op ijzer.”  

De meisjes Kaat en Eva fungeren als hoofdpersonages. Zij waren voor mij nog onbekend omdat ik het jeugddebuut van Ina de Man, ‘Ravenburcht’ waarin de meiden ook voorkomen, niet heb gelezen. Toch is dit verhaal goed losstaand te lezen en heb ik hen in dit boek voldoende leren kennen. Naast hen zijn er een aantal andere belangrijke personages voor het verhaal, die elk op hun eigen manier een interessante rol vervullen. De meiden zijn vooral herkenbaar vermoed ik voor de jeugdige doelgroep waar dit boek specifiek voor bedoeld is. Ze hebben karaktertrekken waar je je als lezer gemakkelijk in kan herkennen, op die manier mee kan leven en in kan leven in het desbetreffende avontuur.  

“De zaklampen van de meisjes dansten in de onpeilbare duisternis van het gat in de vloer.”     

De schrijfstijl vind ik fijn lezen, probleemloos en soepel zonder verwarring. Passend bij de jonge hoofddoelgroep van het boek maar ook prima voor de oudere geïnteresseerde lezers. De bewoording past bij de hoofdpersonages en dan met name hoe hun karakters zijn. Ook al speelt het zich af in Mechelen overheerst de Belgische bewoording niet waardoor bij mij geen grammaticale onduidelijkheid ontstaat.

Ik vind ‘Wolvenhart’ een intelligent jeugdverhaal waarbij ik dat vooral baseer op de denkwijze, vindingrijkheid en het doorzettingsvermogen van Kaat en Eva. Daarnaast vind ik zelf de geschiedkundige verwijzingen en stadskennis van Mechelen een leuke bijdrage in het verhaal. Niet alles is één op één feitelijk maar dit vind zijn verklaring in het nawoord achterin het boek. En zo is het een boek wat ik graag gelezen had in mijn jeugd maar ook nu met veel plezier gelezen heb. Ik raad het verhaal van harte aan.     

Lieve leesgroet, Elsa.