‘On the come up’ – Angie Thomas “Een aanrader voor een grote groep lezers” #Elsa

‘On the come up’ – Angie Thomas

“Sterke thematiek in dit boek, met onderwerpen als onder andere racisme en armoede, maar ook vechtlust, zorgzaamheid en liefde, geeft dit verhaal kracht.”

• Auteur: Angie Thomas
• Uitgever: Balzer + Bray, An imprint of HarperCollinsPublishers
• Engelstalig
• Paperback
• 9780062844378
• februari 2019
• 447 pagina’s

Achterflap

Sixteen-year-old Bri wants to be one of the greatest rappers of all time. Or at least win her first battle. As the daughter of an underground hip hop legend who died right before he hit big, Bri’s got massive shoes to fill. But it’s hard to get your come up when you’re labeled a hoodlum at school, and your fridge at home is empty after your mom loses her job. So Bri pours her anger and frustration into her first song, which goes viral…for all the wrong reasons.

Bri soon finds herself at the center of a controversy, portrayed by the media as more menace than MC. But with an eviction notice staring her family down, Bri doesn’t just want to make it—she has to. Even if it means becoming the very thing the public has made her out to be.

Insightful, unflinching, and full of heart, On the Come Up is an ode to hip hop from one of the most influential literary voices of a generation. It is the story of fighting for your dreams, even as the odds are stacked against you; and about how, especially for young black people, freedom of speech isn’t always free.

Mijn leeservaring

Voor de tweede Hebban Epic Reads Leesclub van dit jaar heb ik mij enthousiast en vooral met veel nieuwsgierigheid ingeschreven. Voor deze leesclub was namelijk gekozen voor het nieuwste boek ‘On the come up’ van Angie Thomas. Je weet wel, die schrijfster van het veel geprezen ‘The hate u give’ waarvan zelfs een film uitgebracht is. THUG (zoals de eerste titel liefkozend afgekort wordt) heb ik niet gelezen ondanks de enorme hype rondom het boek. Juist daardoor word ik altijd een beetje huiverig om zo’n boek op te pakken en eerlijk is eerlijk ik heb vaak ook gewoon geen tijd over naast al het andere prachtige leesvoer. Maar goed, nu dus OTCU (ja ook de titel van dit boek wordt afgekort, vraag me niet waarom). Toen ik de oproep voorbij zag komen op Hebban dacht ik gelijk nu wil ik weleens weten wat zo bijzonder is aan haar verhalen. Bovendien sprak het muzikale rap onderwerp mij erg aan in dit verhaal en was ik erg benieuwd hoe dit in het geheel verwerkt zou zijn.

Toen ik startte met lezen werd mij al gauw duidelijk dat de schrijfstijl zo aangepast is op de straattaal van het hoofdkarakter Bri en haar leefomstandigheden dat het gehele boek in die stijl doorgaat. Dit is waarschijnlijk niet voor iedere lezer weggelegd maar zonder is het verhaal niet zo sterk als het nu is. Ook zijn de raps opgeschreven die onder andere Bri maakt. Op de momenten dat ik die las ging bij mij automatisch een rapbeat af in mijn hoofd. Ik vraag mij ook echt serieus af hoe de straattaal en de rapsongs zich in het Nederlands laten vertalen? Maar goed, ik heb dus de originele Engelstalige versie gelezen en daarin vind ik het enorme pluspunten van het verhaal. Het verhoogde voor mij het algehele leesplezier. Maakte het voor mij realistischer in zijn geheel, zorgde erbij mij voor dat ik mij goed in kon leven in de personages en in het leven dat tot hun dagelijkse realiteit behoord.

“In the Garden kids are starving, hearts are hardened, beg my pardon, But fuck the system. Your assumptions? They just show where your heart is.” 

De thematiek in dit boek met onderwerpen als onder andere racisme en armoede, maar ook vechtlust, zorgzaamheid en liefde, geeft dit verhaal kracht. Angie lijkt het op zo’n manier te beschrijven dat je als lezer niet anders kan dan het verhaal van Brianne in je hart te sluiten. Het doet mij weer eens beseffen dat dit ook nog eens daadwerkelijk de realiteit in Amerika is voor een grote groep Afro-Amerikaanse jongeren en hun familie. Ondanks dat het wellicht een zwaar verhaal lijkt komt er ook zeker een hoop humor in voor wat regelmatig voor een glimlach op mijn gezicht zorgde tijdens het lezen.

“I go outside and throw my hoodie over my snapback- it’s colder than a polar bear’s butt crack out here.”

Ik vind ‘On the come up’ een aanrader voor een grote groep lezers. Lezers die hun eigen horizon kunnen verbreden door een kijkje te nemen in een geheel andere, maar wel helaas realistische, cultuur. Zelf ben ik nu wel heel benieuwd geworden naar ‘The hate you give’ en ik ben nieuwsgierig naar Thomas haar volgende boek.

Lieve Leesgroet Elsa Bakker