Charles den Tex – Verloren vrouw: Ik hoop maar dat dit nooit werkelijkheid gaat worden!

Verloren vrouw – Charles den Tex

“Verloren vrouw: als je geen geheugen meer hebt; je niet weet wie of wat je bent.”

• Auteur: Charles den Tex
• Uitgever: Harper Collins
• Nederlands
• 1e druk oktober 2019
• 9789402704174
• Paperback
• 384 pagina’s

“Voor mij de eerste kennismaking met deze meervoudig gouden strop winnaar! Of ik het wat vond?”

Recensie:

Verloren vrouw is zeker niet het eerste boek geschreven door Charles den Tex, maar voor mij wel de eerste kennismaking met zijn boeken.
Het verhaal gaat over Djenna die in een steeg wordt gevonden door oplichter Luc, hij treft haar aan, buiten bewustzijn, en naar later blijkt zonder geheugen over wat er gebeurd is of wie ze is. Djenna is vastbesloten om te achterhalen wie ze is en Luc is degene die haar daarbij gaat helpen.

Sem en Raf zijn twee kameraden die op elkaar zijn aangewezen en die in hun onderhoud voorzien door allerlei activiteiten die het daglicht niet kunnen verdragen; niets groots maar genoeg om in leven te blijven en er een beetje plezier van te hebben. Straatschoffies eigenlijk die niet echt “slecht” zijn maar die door de omstandigheden van het leven zijn geworden tot wat ze zijn.

Door het hele boek loop nog een andere verhaallijn: het verhoor van Huib Bilderman, de voorzitter van de Raad van Bestuur van de CompileGroep. Het is niet direct duidelijke wat deze verhaallijnen allemaal met elkaar te maken hebben maar uiteindelijk komen deze lijnen wel mooi samen.

Djenna loopt tegen allerlei problemen aan, ze is niet alleen haar geheugen kwijt, ze twijfelt zelfs of ze wel wil weten wie ze eigenlijk is, of misschien was. Ze vertrouwt haar eigen kracht niet en waar die vandaan komt snapt ze al helemaal niet. Maar gaandeweg worden er kleine puzzelstukjes duidelijk, ze liggen nog niet op hun plaats en geven nog geen overzicht op wat een geheel zou moeten zijn.

“De afspraak had meer opgeleverd dan ze had durven hopen, met elke stap die ze nam kwam er meer terug. Alles leek te maken te hebben met wat ze deed, met haar werk. In haar persoonlijke verleden had ze nog niets gevonden. De foto in haar koffer was de enige aanwijzing die ze had.”

Hoe verder Djenna vordert in haar zoektocht naar zichzelf hoe meer ze er achter komt dat ze kennelijk niet altijd zelf verantwoordelijk is voor haar daden, maar dat anderen daarover beslissen. Iets wat haar echt niet aanstaat. Ondanks dat dit deel een tikje futuristisch overkomt zal dit in de (nabije) toekomst misschien mogelijk zijn, wie weet is dit zelfs al toegepast….. Ik moet er niet aan denken!

Het verhaal loopt lekker vlot door het toepassen van korte hoofdstukken en is ondanks genoeg personages heel goed te volgen. Het zit goed en gedegen in elkaar, al heb ik wel 2 kleinigheden “gemist” in dit verhaal, voor mij twee “losse eindjes”. Niet dusdanig dat dit het verhaal aantastte maar ik vond het verhaal rond één personage te bot afgekapt en één personage was wat mij betreft een straf misgelopen. Maar ach, dit soort dingen gebeuren ook in het echte leven, dit zijn dan dingen die mij een tikje dwars zitten maar doet eigenlijk niets af aan de geloofwaardigheid van het verhaal. Ik begon met de mededeling dat ik nog nooit iets van deze schrijver had gelezen, maar ik zal Charles den Tex zeker in de gaten houden!
Met dank aan Harper Collins voor het recensie exemplaar.

Lieve leesgroet, Carla Kooijman-van Bakel.