Het eerlijkheidsexperiment – Clare Pooley
“Dit is een lekker knus verhaal wat ik met heel veel plezier gelezen heb.”
Auteur(s) : Clare Pooley
Uitgeverij: Cargo
ISBN : 9789403186801
Taal : Nederlands
Uitvoering : Paperback
Aantal pagina’s : 405
Verschijningsdatum : juli 2020
Achterflap
Iedereen liegt over zijn leven. Wat zou er gebeuren als je aan een wildvreemde de waarheid vertelt? Dit is de vraag die de 79-jarige
weduwnaar Julian Jessop stelt op de eerste pagina van een groen schrift dat hij achterlaat in een café. Op de kaft van het schriftje staat “Het eerlijkheidsexperiment’. Monica, de eigenaresse van het café, ziet het schrift liggen en besluit de uitdaging aan te gaan en de waarheid over haar leven in het schrift op te schrijven. Ze legt het weer terug op tafel en zo gaat het door: vijf andere mensen zullen het boekje vinden en na het lezen van de persoonlijke verhalen van anderen hun eigen waarheid op papier zetten. De wens van de oude Julian Jessop wordt vervuld op de meest onverwachte en hartverwarmende wijze.
Mijn leeservaring
De achterflaptekst van dit boek sprak mij aan. Vooral door de eerste twee zinnen. Dat iedereen liegt over zijn leven en het groene schrift om precies te zijn. Bovendien sprak uit de verder flaptekst al een soort van originaliteit en voelde het als een vernieuwend verhaal.
“Bestrijd kracht met zachtheid. Recept voor leven. Nu jij begrijpt. En vreemd genoeg begreep hij het.”
Ik had het boek geloof ik binnen twee dagen uit dus het las als een trein. Fijne, vlot lezende schrijfstijl en geen moeilijke hoogdrempelige bewoording waar je op bleef hangen. Wat betreft mijn gedachte vooraf over de originaliteit en vernieuwing kan ik zeker bevestigen dat het klopt. Inhoudelijk is het een leuk, verrassend anders, verhaal met een zekere mate van diepgang. Kleine subtiele levenslessen die je laten nadenken over je eigen situatie en grappige verwijzingen naar collega verhalenschrijvers, het komt allemaal aanbod.
“Monica ging zijn koffie maken met het gevoel dat ze zojuist was beloond met tien punten voor Griffoendor.”
De karakters voelen aan als je medemensen. Personen die je zelf tegen zou kunnen komen in je lokale kroeg of lunchroom en met wie je een vriendschappelijke band op zou kunnen bouwen. Zij worstelen allemaal met hun eigen innerlijke problemen die zij niet zo gauw delen met de buitenwereld. Juist dat is iets wat iedereen lijkt te doen. Terwijl openheid in sommige gevallen zoveel meer kan brengen en het beruchte groene schrift biedt daar de uitstekende gelegenheid voor. De karakters leren toegankelijker en eerlijker te zijn op een niet altijd even liefdevolle manier maar zij ontwikkelen zich gedurende het verhaal absoluut naar een positiever zelfbeeld en een minder veroordelend beeld van hun eerst onbekende medemens.
“Die was als de TARDIS van Doctor Who – vanbinnen veel groter dan je vanbuiten zou denken.”
Het verhaal bevat zowel veel grappige momenten als droevige momenten. De balans is naar mijn idee goed en niets voelt teveel of te weinig. Doordat het boek vlot las merkte ik ook dat het verhaal mij bleef boeien. De gebeurtenissen zijn niet allemaal typisch iets wat hier zou kunnen gebeuren maar voelen wel realistisch genoeg aan om het geheel interessant te houden.
“Hij lag languit over de drie stoelen achter in de bus en zag de dementors al komen.”
Dit is een lekker knus verhaal wat ik met heel veel plezier gelezen heb. Het voelt wel enigszins als een romantische, grappige komedie film maar ja af en toe wil je dat gewoon in je leven. Het is in ieder geval ook een boek wat perfect werkt als je even een opvrolijkertje nodig hebt en wat je gewoon kan lezen zonder dat je enorm je hersenen hoeft te laten kraken. Heerlijk ontspannen, hoopgevend warm verhaal.
Lieve leesgroet, Elsa.
Dit boek is ook te lezen met het Kobo-plus abonnement! #thekobolife @Kobobooks.com
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.