Gast recensies·Recensies·Thriller

Brieven aan niemand – Ellen Speybrouck “Een vlotte Vlaamse thriller, soms tegen Fantasy en Horror aan schurend!”

Ellen Speybrouck – Brieven aan niemand.

Mijn recensie-debuut: een vlotte Vlaamse thriller met, wat mij betreft, een vleugje Horror en Fantasy!    

  • Auteur: Ellen Speybrouck
  • Uitgever: Beefcake Publishing
  • Nederlands 
  • 1e druk: mei 2019
  • 9789493111080
  • Paperback 
  • 382 pagina’s

Dylan zat in de gevangenis wegens het bezitten van kinderporno. Na een gevangenisstraf van vijf jaar, wordt hij vrijgelaten. Hij denkt zijn oude leventje weer op te kunnen pakken, maar niks is minder waar. Hij ontsnapt ternauwernood aan een bomaanslag, waarbij zijn huis vernietigd wordt. Als hij vervolgens het aanbod krijgt van zijn reclasseringsambtenaar om bij haar te komen wonen, neemt hij dat aanbod maar wat graag aan.

Ellen Speybrouck – Brieven aan niemand

Vervolgens gebeuren er een heleboel vreemde dingen; angstaanvallen, mensen raken vermist. Gebeurtenissen die allemaal te maken hebben met zijn traumatische verleden. Wie kan Dylan nog vertrouwen na zijn vrijlating, zat hij wel schuldig in de gevangenis, welke rol speelt zijn reclasseringsambtenaar?

Steeds meer geheimen uit het verleden worden ontrafeld in Brieven aan niemand, en de lezer wordt steeds op het verkeerde been gezet. Nadat hij uit de gevangenis is vrijgelaten, belandt hij na een val,  op straat, vlak voor een bus. Net op tijd wordt hem de helpende hand toegestoken door Romy. Via  haar maakt hij ook kennis met haar vriend Thijs, die Dylan behulpzaam is bij het vinden van een nieuwe baan. Dylan belt Olivia, zijn reclasseringsambtenaar op, om haar te vertellen van zijn nieuwe baan. Ze maken een afspraak om ergens te gaan eten. Hij kan het goed met Olivia vinden, iets te goed zo later blijkt. Zij brengt Dylan naar huis, en daar aangekomen blijkt het woord PEDOFIEL op de muur te staan. Nauwelijks bekomen van de schrik, wordt er een bom naar binnen gegooid. Ze kunnen zelf nog maar net ontsnappen, maar Dylans huis wordt wel geruïneerd. Dylan gaat op het voorstel van Olivia in om bij haar te komen wonen.

Dit alles is het begin van een reeks spannende gebeurtenissen. Welke rol speelt Olivia en wat hebben Romy en Thijs te maken met zijn verleden?

De rode draad in het verhaal zijn de brieven die Dylan in de gevangenis heeft geschreven …. Aan niemand.

Hij krijgt last van angstaanvallen die te maken hebben met gebeurtenissen uit zijn verleden. Zijn familie blijkt toch iets anders in elkaar te zitten dan gedacht. Delen van het  boek spelen zich af  in het verleden en worden verweven met het heden. Als  de ontknoping nadert heb je als lezer het idee dat je in een andere wereld belandt, door een aantal gebeurtenissen die niet zouden misstaan in een Fantasy/Horror roman.

Het boek is vanaf de eerste pagina spannend en leest lekker vlot ondanks een aantal rare dingen.

Er gebeurt van alles en je moet je hoofd er goed bijhouden, zeker in het eerste gedeelte. Dit is belangrijk om het slot goed te kunnen snappen. Ondanks dat het vlotjes leest, moest ik heel erg wennen aan de schrijfstijl van deze Vlaamse auteur. Veel Nederlandse lezers zullen zich regelmatig afvragen wat er bedoeld wordt. In het begin van het boek is er een duidelijk onderscheid tussen heden en verleden. In het tweede deel was dit voor mij niet altijd duidelijk, waardoor het voor mij soms iets chaotisch overkomt. Hier en daar staan ook een paar  zinnen, die niet afgemaakt zijn.

Het verhaal zit goed in elkaar, maar voelt soms erg ongeloofwaardig, net zoals je het ook  wel in de verhalen van Stephen King tegenkomt. Eigenlijk wil je maar een ding; doorlezen, weten hoe het afloopt.

Kortom, een vlot leesbare thriller, maar beslist niet voor tere zieltjes!

   Lieve leesgroet Marga Bos