Het 6 minuten dagboek “dat je meer laat genieten van de kleine dingen in het leven”

Het 6 minuten dagboek

• Uitgever: Spectrum
• Auteur: Dominik Spenst
• Persoonlijk dagboek 
• 288 pagina’s

Schrijf jezelf gelukkig in 6 minuten per dag!

In dit invulboek stelt bestsellerauteur Dominik Spenst je de juiste vragen op het juiste moment. Na een gedegen uitleg over de principes van positieve psychologie, nodigt Dominik je in dit journal uit om over je dag na te denken, van schrijven een gewoonte te maken en positief op jezelf en je dag te reflecteren. En bomvol quotes van Tony Robbins tot Oprah, van William Shakespeare tot Agatha Christie.Je ontdekt waar je gelukkig van wordt en zo ontstaan er vanzelf positieve gedachtes en nieuwe positieve gewoontes. Ter afsluiting van een week volgen er vragen als: Welk compliment had het meeste effect op jou? Wat zou je meteen gaan doen als je niet bang was om fouten te maken? Na elke maand is er een korte check hoe je je voelt over zaken als: humeur, dankbaarheid, vrienden, familie; of je ontspannen bent, gezond, creatief. Na een jaar blik je terug en zie je het resultaat: je bent gegarandeerd gelukkiger. En het mooie is: het kost je maar 6 minuten per dag!

Mijn leeservaring:

Het 6 minuten dagboek heb ik al een tijd geleden ontvangen van uitgeverij Unieboek/ Het Spectrum, maar ik wilde eerst ervaring opdoen met het invullen van dit dagboek, voor ik er een recensie over kon schrijven.

Het dagboek is stevig gebonden en heeft een harde kaft. De cover is vrij saai en na verloop van tijd wordt de grijze omslag wat grauw door het gebruik. Het dagboek moet je meer positiviteit geven, daarom had aan de cover wat aandacht besteed mogen worden.  Het boek begint met de uitleg, wat kan dit boek voor jou betekenen en hoe ga je te werk. Op bruine bladzijden staan quotes van bekende personen die je aan het denken zetten. Bijna 70 bladzijden uitleg, ik was dan ook zeer benieuwd of ik dit dagboek kon volbrengen. Hoe vaak ik al niet begonnen ben met schrijven en het dan toch weer liet versloffen. Wat mij opviel was dat je niets negatiefs mag opschrijven. Hoe moeilijk is dat. Iedere dag gebeurt er wel iets negatiefs of heb je negatieve gedachten. Deze worden dus geskipt. Iedere dag heb je ‘s-morgens 3 minuten nodig om de vragen te beantwoorden, die iedere dag hetzelfde zijn en ‘s-avonds om de dag af te sluiten ook 3 minuten. Zelf had ik eens het licht al uit gedaan en dacht oh ja mijn dagboek, ik schrijf het morgen wel. Maar nee ik kon niet slapen en deed het licht aan, zodat ik toch nog even de laatste vragen kon beantwoorden.

De vraag iedere morgen waar je dankbaar voor bent is eenvoudig tot dat je verder in het dagboek komt en je niet steeds het zelfde wil opschrijven. Het wordt soms heel diep nadenken. De positieve affirmatie, dat vind ik de moeilijkste. Nadat ik het woord had opgezocht en bleek dat ik mezelf complimenten moest geven, iets opschrijven waar ik bij van wordt, een positieve eigenschap over mezelf moet opschrijven, daar kleurde ik van. Een paar keer heb ik dit gedaan zoals dat ik vind dat ik een goede moeder ben, dat ik klaar sta voor anderen, maar deze vraag sla ik meestal over. De vraag ‘s-avonds wat ik aan mezelf kan verbeteren wordt ook steeds moeilijker. Meer voor mezelf opkomen, meer tijd vrij maken voor hobby’s en knopen door hakken. Waar word ik nu echt gelukkig van en welke dingen doe ik maar staan me tegen. Ik vind dat ik goed bezig en wil niet steeds dat herhalen, terwijl dat wel de kracht van het dagboek moet zijn.

Nog steeds vul ik twee keer per dag het dagboek in en ben op drie kwart. Heeft het mijn leven veranderd…! Op sommige punten zeker, ik heb knopen door gehakt en sta vaker stil bij kleine dingen die me blij maken. Ook probeer ik vaker tijd voor mezelf te nemen en niet altijd in en rond het huis bezig te zijn, maar gewoon een paar uur lezen, handwerken of een film kijken, zonder dat ik steeds denk, ik moet nog zoveel doen. Door dit dagboek heb ik geleerd meer te genieten van de kleine dingen in het leven

Raad ik het boek aan? Voor mij was het de moeite waard, ik geniet van alle quotes die erin staan en van bepaalde vragen die ik moet invullen. Toch zijn er dingen die me tegen staan. Iedere week zijn er weekvragen die je moet invullen en die zijn niet allemaal voor mij weggelegd. De vraag bijvoorbeeld: “Hoeveel uur heb je vorig jaar gemiddeld per week gewerkt”. “Waarom heb je voor dit beroep gekozen?”  Vragen die ik niet kan beantwoorden want ik werk niet voor een baas, maar heb het druk genoeg met mijn grote huis en grote gezin. Ook zijn er vragen waar je gewoon geen antwoord op wil geven omdat ze te persoonlijk zijn en ik niet wil dat een ander het ooit leest. Ook de maandelijkse gewoonte tracker laat ik links liggen, maar de maandelijkse controle hoe het met je stemming is gesteld, je gevoelens, vrienden, familie en nog meer dat vind ik dan wel weer leuk. Gelukkig zitten er ook bladzijden tussen voor eigen aantekeningen. Ik had het nog leuker gevonden als er wat blanco pagina’s in hadden gezeten om wat dingen op te plakken om Het 6 minuten dagboek nog persoonlijker te maken.

Lieve leesgroet Caroline