De vergeten tuin – Sandra J. Paul
“Ik kijk uit naar een volgend boek in deze reeks omdat ik weet dat de schrijfster mij opnieuw zal verrassen met een spannend, uniek aanvoelend, verhaal!”
Auteur(s) : Sandra J. Paul
Uitgeverij : Hamley Books
ISBN : 9789463967716
Taal : Nederlands
Uitvoering : Hardcover
Aantal pagina’s : 222
Verschijningsdatum : februari 2021
Serie : Kraaidorp-reeks 3
Achterflap
Het jaar 1621. De moeder van de twaalfjarige Colette Zwart wordt op de brandstapel gezet. Colette zweert dat ze wraak zal nemen op de kasteelheer die haar dit heeft aangedaan, maar die kans krijgt ze niet. Ze wordt samen met haar broer Bertus meegenomen door de mysterieuze Maximiliaan.
Hij brengt hen naar zijn burcht, ver weg van hun dorp. Daar ontdekken ze wat hun moeder al die jaren voor hen heeft verborgen gehouden, en wie ze in werkelijkheid is.
Om haar moeder terug te krijgen, moet Colette gebruik maken van duistere magie. Maar dan vindt ze een lang vergeten tuin, met daarin een mysterieuze bron, die toegang geeft tot het eeuwige leven…
Mijn leeservaring
De eerste twee delen (‘De duistere school’ & ‘Het verlaten huis’) van de Kraaidorp-reeks heb ik letterlijk binnen twee dagen met heel veel plezier gelezen. Voor dit derde deel ‘De vergeten tuin’ kreeg ik de kans om deel te nemen aan de blogtour via de uitgeverij Hamley Books. Deze kans om de nieuwe jeugdthriller van Sandra J. Paul te lezen liet ik natuurlijk niet aan mij voorbij gaan en zo had ik dus voordat ik het wist ook dit boek weer in een oogwenk uitgelezen. Wederom is dit een heerlijk fijn en spannend jeugdboek.
“Wat als er wél waarheid schuilt in de beweringen van de Kraaidorp-kinderen, en dat de legende gebaseerd is op iets wat echt is gebeurd? Wat als…?”
De schrijfstijl leest bijzonder vlot en luchtig terwijl het inhoudelijk verhaal toch ook zeker meer dan de moeite waard is om van te genieten en de lezersaandacht vast weet te houden. De opmaak van het verhaal en de bewoording van de schrijfster dragen nu eenmaal bij aan het natuurlijke, soepele leesritme voor mij als lezeres. Bij elk hoofdstuk vind je aan het begin een in grijstinten weergegeven foto die past bij de omgeving waarin het desbetreffende hoofdstuk zich afspeelt. Dit draagt voor mij bij aan het visuele plezier dat ik beleef tijdens het lezen van dit verhaal en helpt bij de verbeelding in mijn hoofd van alles wat ik lees. De schrijfstijl past bij de genre typering, bij de karakters en de tijdsgeest waarin alles zich afspeelt.
“Zij kreeg meteen na het proces een huisje in het centrum van het dorp, en een positie in de keukens van het kasteel.”
Het verhaal is spannend, droevig, magisch en tegelijkertijd ook leuk, interessant en meeslepend. Zoveel te beleven waardoor het verhaal van de Kraaidorpers niet eindig is. Ook is dit specifieke verhaal een verduidelijking op de twee voorgaande boeken en denk je nu als lezer een soort van te weten hoe alles zit en tegelijkertijd ook weer niet want er is zat ruimte voor de gevolgen. Ik werd al lezende heen en weer geschommeld tussen medeleven en het gevoel nee toch, dat besef je toch wel. Maar juist dat wisselen maakt het boeiend om te blijven volgen wat het hoofdpersonage doet, gaat doen en beleeft. De plotwending zorgt voor een “wow” moment en tegelijkertijd “aha dus toch” in mijn geval. Dat maakt het alleen maar leuker om door te lezen en uit te kijken naar een volgend boek in de reeks omdat ik weet dat de schrijfster mij opnieuw zal verrassen met een spannend, uniek aanvoelend, verhaal!
“Geduld en lijden zijn de boodschap.”
Ik vind het leuk dat je in dit boek te maken krijgt met personages die je in de eerdere twee delen ook bent tegengekomen en daarnaast leer je ook nieuwe personages kennen die voor de bekende personages een grote rol gespeeld hebben eerder. Dit geeft achtergrond aan de karaktervormgeving van de personages, geeft de basis, laat zien waarom & hoe zij zo zijn, de normen en waarden van hen, maar ook blijft er nog volop ruimte om anders verder te gaan richting nieuwe verhalen. De veelzijdigheid van de complete Kraaidorp-reeks maakt het voor mij als leesliefhebber een enorm leuke serie om te lezen, ook al blijft er absoluut een overkoepelende factor aanwezig toch wordt er telkens via een kloppende manier een andere weggentje uitgespeeld.
“Ze glimlacht kort terwijl ze een stap naar voren zet. Maximiliaan voelt de kou die ze met zich meebrengt.”
Voor mij was dit een perfecte aanvulling geweest op de boeken in mijn jeugd. Deze reeks had prachtig naast de ‘Kippenvel’ serie gestaan van R.L. Stine in mijn boekenkast van toen. Maar ook nu als volwassen vrouw geniet ik alsnog enorm van dit soort boeken en kan ik ze met liefde aanraden aan mijn dierbare nichtje en vele andere (al dan niet jeugdige) lezers.
Lieve leesgroet, Elsa.
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.