Wendigo – Mark Groenen
“Zoals ik al zei vond ik het wel een leuk boekje om te lezen, heb ik er plezier aan beleefd en geef ik het met liefde door aan de volgende lezer.”
Auteur(s) : Mark Groenen
Uitgeverij : Godijn Publishing
ISBN : 9789493233560
Taal : Nederlands
Uitvoering : Paperback
Aantal pagina’s : 150
Verschijningsdatum : 23 april 2021
Achterflap
Eindhoven is gehuld in een winters wit tapijt na de hevigste sneeuwval sinds jaren. De treinen rijden niet, de wegen zijn onbegaanbaar en alle colleges zijn geschrapt. Het weerhoudt de studenten Boris en Pjotr er niet van om het weer te trotseren en de warme kroegen van het Stratumseind te bezoeken.
Die avond eindigt Boris in een plas bloed, dat uit zijn steekwonden gutst en de sneeuw rood kleurt. De daders laten hem voor dood achter.
Hulp komt uit onverwachte hoek, in het duister van de nacht verschijnt de Wendigo aan Boris. Hij krijgt de kans om zich te wreken, maar niet voor niets. Boris krijgt zijn wraak. Is de prijs die hij betaalt het waard?
Mijn leeservaring
De Godijntjes van Godijn Publishing zijn kleine dunne boekjes, mini boekjes zoals de uitgeverij zelf zegt in een handig zakformaat. Oftewel fijn om mee te nemen als je op pad gaat en minder vermoeiend voor je lijf en ledematen als je aan het lezen bent. ‘Wendigo’ is dus ook zo’n Godijntje waarvan de titel en achterflaptekst een griezelig kort verhaal beloven.
Gelijk wordt de vlotte schrijfstijl van Mark Groenen duidelijk door de gemakkelijk lezende bewoording en moeiteloos verlopende zinnen. Ik vlieg al lezende met gemak door het verhaal heen. Omdat het maar zo’n kleine 150 pagina’s zijn ben je er voordat je er erg in hebt ook zo doorheen.
“Haar ruggengraat danste als die van een kat en al snel kwam de volgende stroom.”
Inhoudelijk gezien vind ik ‘Wendigo’ zeker vermakelijk maar helaas is alles voor mij enorm voorspelbaar. Ik heb gelijk door welke kant het op gaat met het verhaal van de hoofdpersoon Boris waardoor er voor mij geen verrassende wendingen of plottwisten te vinden zijn. De vriendschap van Boris en Pjotr is wel herkenbaar en bijzonder mooi om over te lezen. Verder is er weinig diepgang in menselijke gedachtegang en psychologie te vinden. Uiteraard is dat ook lastig voor een kort verhaal, je mag tenslotte niet te uitgebreid op alles ingaan. Maar hierdoor blijft alles naar mijn smaak te oppervlakkig in dit verhaal, leer je de personages niet goed kennen, blijven hun beweegredenen kortzichtig en bezorgd het geheel geen griezel gevoel of andere heftige reactie helaas.
“Sfeerverlichting was verwisseld voor felle lampen. De muziek stond uit. De avond was voorbij.”
Zoals ik al zei vond ik het wel een leuk boekje om te lezen, heb ik er plezier aan beleefd en geef ik het met liefde door aan de volgende lezer. Hij of zij zal het wellicht weer heel anders ervaren. Gelukkig is er voor iedereen wat wils en is elke lezer anders. Mark Groenen moet zich ook vooral niets aan trekken van mijn mening en lekker verder schrijven. Daarnaast zal ik misschien ander werk van hem wel top vinden.
Lieve leesgroet, Elsa.
Dit boek is ook te lezen met het Kobo-plus abonnement! #thekobolife @Kobobooks.com
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.