Spel van illusies – Dianne Arentsen “Aanrader als je houdt van een vernieuwende, fantasierijke wereld met authentieke karakters en meervoudige elementen die samen een geweldig verhaal vormen.” 

Spel van illusies – Dianne Arentsen

“Het plot en de ontknoping zijn absoluut van een verrassende kwaliteit en bieden zowel tevredenheid voor mij als lezer als nieuwsgierige gedachten omtrent hoe het verder zal gaan met één a twee van de bij karakters.”

Auteur(s) : Dianne Arentsen

Uitgeverij : Zilverbron 

ISBN : 9789463084123

Taal : Nederlands

Uitvoering : Paperback

Aantal pagina’s : 392

Verschijningsdatum : augustus 2021

Serie : Het patroon 5

Achterflap

Het is Eyvére eindelijk gelukt om door de gebroken poort af te reizen naar de Wijngaard. Hoopvol gaat ze op zoek naar Rebori, maar de boer werkt haar tegen en eist dat ze voor hem gaat werken. Rebori is onvindbaar, Reg’nhar en Elizzy zijn verdwenen en op hulp van de dorpelingen hoeft ze niet te rekenen.

Ondertussen laat Drenuga meer en meer van zijn plannen zien om Sondar terug te claimen. Kimoh’ra is vrijwillig naar hem toegegaan in ruil voor de vernietiging van het dwaalkompas. Sindsdien ontbreekt ook van haar ieder spoor.

Damaris is ervan overtuigd dat Kimoh’ra de sleutel is om Drenuga te verslaan. Vastbesloten reist ze af naar het Dodenrijk in een poging Kimoh’ra terug te vinden. Dat blijkt lang zo makkelijk niet. In elke hoek loert gevaar en het wordt haar al snel duidelijk dat Drenuga het Dodenrijk in zijn greep heeft. Zijn illusies zijn overal en zijn macht is groter dan ze had verwacht.

Mijn leeservaring

Daar is hij dan, het vijfde afsluitende deel van de boekenserie ‘Het patroon’. Een boekenserie waar ik in het begin aan moest wennen maar naarmate de delen zich opvolgde steeds meer van ging houden. Nu het einde daar is, vind ik het dan ook jammer om afscheid te moeten nemen van dit fantasierijke avontuur. Gelukkig weet ik van Dianne zelf dat er nog mooie verhalen in het verschiet liggen. Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen. Eerst even vertellen hoe ‘Spel van illusies’ mij bevallen is.

De cover is weer gesierd met een gedetailleerde afbeelding van een karakter uit het verhaal leunend tegen een zandloper met bijzondere inhoudt. De titel en schrijversnaam vallen tevens op door de rode kleur en maken het zo tot een opvallend geheel op de donkere achtergrond. De achterflap tekst is in diezelfde rode kleur op de donkere ondergrond geprint en goed leesbaar. De verdere details en auteursfoto maken het plaatje op de achterkant compleet. De rug heeft de afbeelding van de cover in het klein en wederom komt hier de rode kleur terug bij de schrijversnaam, serie titel en boek titel, alleen het logo van de uitgeverij heeft zijn eigen afwijkende kleur. Toch stoort dit niet en ziet de gehele omslag er goed en aantrekkelijk verzorgt uit.

“De oudere man steunde op zijn staf, het dienblad in zijn hand trilde.”    

Met de proloog gaan we fiks terug in de tijd en krijgt de lezer inzicht in hoe bepaalde zaken tot stand zijn gekomen. Ook al valt het kwartje (of liever gezegd de baksteen in mijn geval) pas vrij laat geheel op zijn plaats, wel zet het de toon wat betreft de fijne, vlotte schrijfstijl van Dianne en bevind ik me weer volop in de fantasierijke, originele wereld die zij bedacht heeft. Vanaf het eerste hoofdstuk zijn we weer terug bij bekende karakters en volgt het complexe maar absoluut spannende avontuur in vliegende vaart.

“Zijn ogen stonden triest. ‘Je weet hoe frustrerend het is als niemand je begrijpt, als iedereen alles aanneemt wat over je wordt verteld zonder je te leren kennen.’”

In dit boek wordt veel duidelijk voor mij, er vallen meerdere puzzelstukjes op hun plaats en geniet ik tevens van mijn voorstellingsvermogen wat aan geslingerd wordt doormiddel van de creatieve beeldbeschrijvingen van de auteur. Net als de verfijnde manier waarop je ook nu weer elk karakter nog beter leert kennen en op die manier volop met hen meeleeft tijdens alle, nog weleens angstaanjagende, enerverende momenten. Voor mijn gevoel lees ik dit laatste deel soepeler en gemakkelijker dan alle voorgaande delen. Maar of dat nou aan mij ligt of aan het grootste avontuur dat tot een ontknoping komt weet ik niet precies. In ieder geval blijft de verveling ver weg en geniet ik van elke pagina die ik lees in ‘Spel van illusies’. De titelverklaring is overigens duidelijk aanwezig in het boek maar kan ik niet hier neertypen zonder inhoudelijke gebeurtenissen te verklappen dus laat ik dat achterwege.

“Een illusie, maar wel één die haar veiliger deed voelen dan ze sinds lange tijd had ervaren.”

Het plot en de ontknoping zijn absoluut van een verrassende kwaliteit en bieden zowel tevredenheid voor mij als lezer als nieuwsgierige gedachten omtrent hoe het verder zal gaan met één a twee van de bij karakters. Tijd voor een nieuwe boekenserie dacht ik zo en laat ik dat nou helemaal niet erg vinden.

“‘Alleen jij kunt beslissen wie je wilt zijn en hoeveel impact je hebt op de wereld om je heen.’”

Ik heb genoten van dit laatste deel van ‘Het patroon’ en ook zeker van de gehele boekenserie. Aanrader als je houdt van een vernieuwende, fantasierijke wereld met authentieke karakters en meervoudige elementen die samen een geweldig verhaal vormen.     

Lieve leesgroet, Elsa.