Niets is wat het lijkt – Tanya Byron “Geen zware droge kost maar wel een boeiend, aangrijpend, goed geschreven, bijzonder relaas van een vakvrouw.”             

Niets is wat het lijkt – Tanya Byron

“Het boek is een aanrader voor iedere lezer die een kijk wil in de gespecificeerde hulpverleners wereld van een klinisch psycholoog en dan met name gericht op onderwerpen die hopelijk ver van je af staan of zomaar ineens dichterbij kunnen zijn dan je denkt.”

Auteur(s) : Tanya Byron

Uitgeverij : Rainbow  

ISBN : 9789041714183

Taal : Nederlands

Uitvoering : Paperback

Aantal pagina’s : 288

Verschijningsdatum : augustus 2021

Achterflap

Tanya Byron doet verslag van haar vierjarige opleiding tot klinisch psycholoog. De levensverhalen van haar patiënten zijn schrijnend, adembenemend en zitten vol zwarte humor. Psychopaten, mensen met beginnende dementie, kinderen met eetstoornissen en slachtoffers van seksueel misbruik; patiënten met ieder een aangrijpend verhaal. Prachtig geschreven, hartverscheurend en tot op het eind verrassend: een confronterend boek.

Mijn leeservaring

Door mijn eigen levenservaring lees ik zo af en toe graag boeken die gaan over psychologie en onderwerpen die daar in directe zin mee te maken hebben. Wat daarvoor de precieze reden is weet ik niet zo gemakkelijk uit te leggen in een paar zinnen, maar laat ik het kort houden en zeggen dat het vak van de psycholoog en aanverwanten vakken mijn mateloos interesseert. Exact daarom trok ‘Niets is wat het lijkt’, met de ondertitel ‘Waargebeurde verhalen van een beginnend psycholoog’, mijn aandacht en heb ik het goed betaalbare boekje (9 euro voor de pocketeditie van Uitgeverij Rainbow om precies te zijn) aan een kritische leessessie onderworpen.

Deze pocketeditie is een handzaam lichtgewicht boekje met dunne bladzijden dat je gemakkelijk mee kan nemen. Overal een klein lettertype en geen bijzondere opsmuk, hoofdstuknummering inclusief een korte zin onder ieder nummer die op de daarop volgende inhoudelijke tekst slaat. De omslag komt rustig op mij over, op de achtergrond een zijaanzicht in het blauw met daarop de schrijversnaam, titel, ondertitel en het regenboog logo van de uitgeverij in de rechter onder hoek. Op de rug staat tevens de naam van de schrijfster, boektitel en het logo weer. De achterzijde is wit met daarop duidelijk leesbaar opnieuw auteursnaam, titel, flaptekst en een korte bio over de auteur.

“Ik vind het niet prettig om deel uit te maken van een maatschappij die er geen moeite mee heeft om mensen af te schrijven, alleen maar omdat ze hun kwetsbaarheid laten zien op een manier die wij niet zo makkelijk kunnen accepteren, begrijpen en tolereren.”

Tijdens het lezen van de inleiding merk ik gelijk hoe gemakkelijk de schrijfstijl leest. Zoals naar mijn mening terecht op de achterzijde in een quote vermeld staat leest de gehele tekst als een roman. De bewoording komt absoluut niet hoogdravend over, zelfs de vaktermen van klinische psychologie zijn dusdanig beperkt en worden soms als ze wel voorkomen in de tekst verklaard. Dit spreekt in positieve vorm voor de schrijfster, laat haar persoonlijkheid zien, haar wil om haar beleving volledig over te brengen en je voelt haar betrokkenheid bij de zaken in het boek. Met een pure oprechtheid voor haar patiënten en ook met kritische blik naar haar eigen kunnen heeft ze met respect een bijzonder goed boek geschreven.

“De grote dingen kunnen wij mensen meestal wel verdragen, maar het zijn juist de kleinste veranderingen in ons functioneren die vaak de grootste betekenis hebben en tot de ergste wanhoop leiden.”

De diversiteit van personen en afdelingen waar Tanya tijdens haar opleiding terecht kwam en de met respectvolle openheid waarmee ze haar verhaal geschreven heeft laat de weidsheid zien in realistische, bestaande problematiek. Ook heden ten dage zijn de onderwerpen uit dit boek nog altijd van groot maatschappelijk belang zei het wellicht wat sommige dingen betreft op een andere manier. Ze laat hiermee echter zien hoe belangrijk haar werk is en tegelijkertijd hemelt zij zichzelf of haar vak geenszins op tot zaligmakend. Juist ook omdat ze naar zichzelf kijkt en haar eigen handelen onder de loop neemt. Hierdoor leest het boek fijn en ook enigszins emotioneel betrokken als het op mezelf aankomt, gezien die eerder genoemde levenservaring.

“‘Waarom zou je de wereld niet mooi maken? Dat is waar ik mijn hele leven mee bezig ben geweest.’”

Ondanks dat het misschien niet altijd gemakkelijk voor me was om dit boek te lezen kan ik toch zeggen dat ik content ben met het feit dat ik het boek gelezen heb. Het heeft me weer een inzicht gegeven op verschillende vlakken. Bijvoorbeeld hoe confronterend de opleiding tot klinisch psycholoog kan zijn, wat het doet met degene die de opleiding volgt maar ook hoe patiënten geholpen kunnen worden als de juiste klik er is of juist niet als die mist. Tenslotte is iedereen mens maar zijn de hulpvragen divers net als de uitkomsten.

“Ik leerde de vaste klanten van de drugskliniek beter kennen en genoot van het geklets in de wachtruimte; het is vreemd hoe ook zo’n helse plek al snel vertrouwd en bijna normaal kan aanvoelen.”

Het boek is een aanrader voor iedere lezer die een kijk wil in de gespecificeerde hulpverleners wereld van een klinisch psycholoog en dan met name gericht op onderwerpen die hopelijk ver van je af staan of zomaar ineens dichterbij kunnen zijn dan je denkt. Geen zware droge kost maar wel een boeiend, aangrijpend, goed geschreven, bijzonder relaas van een vakvrouw.              

Lieve leesgroet, Elsa.