Onder jouw huid – Margareth Hillebrandt “Als dit boek je aanspreekt, pak het gerust op voor een fijne, onbezwaarde leessessie.”

Onder jouw huid – Margareth Hillebrandt

“De conclusie voor mij is echter dat ik bij het vorige boek het hoofdthema realistischer beleefde ten opzichte van het thema in dit boek.”

Productspecificaties

•           Auteur(s) : Margareth Hillebrandt

•           Uitgeverij : Letterrijn  

•           ISBN : 9789493192164

•           Taal : Nederlands

•           Uitvoering : Hardcover

•           Aantal pagina’s : 254

•           Verschijningsdatum : november 2021

Samenvatting

De dertigjarige Lena is evenals haar moeder bipolair. Ze verwaarloost zichzelf, voelt zich minderwaardig en heeft vaak moeite met het leven. Veerle, Lena’s buurvrouw, lijkt alles mee te hebben: haar uiterlijk, haar leuke baan en haar prachtig ingerichte huis. Als Veerle in opdracht van het modehuis waarvoor ze werkt drie maanden naar Buenos Aires vertrekt, vraagt ze Lena om op haar kat Dali te passen. Met het overhandigen van haar huissleutel geeft ze Lena niet alleen de toegang tot haar huis, maar ook tot haar leven. Voor beide vrouwen heeft dit desastreuze gevolgen.

Mijn leeservaring

Het vorige boek ‘Dames op de Herengracht’ van Margareth Hillebrandt is mij goed bevallen waardoor ik toen naderhand al nieuwsgierig werd naar nieuw werk van deze schrijfster. Nu wist ik door middel van de boekpresentatie en het voorafgaande promotie materiaal van ‘Onder jouw huid’ al dat dit een geheel ander verhaal is, met een ander hoofdthema. Wel zijn beide titels getypeerd als roman. Toch was ik nog altijd geïnteresseerd genoeg om ook dit boek te gaan lezen en zo geschiedde.

De omslag van deze hardcover heeft een donkere mystieke uitstraling door de zwarte achtergrond kleur en de twee knappe vrouwengezichten die met elkaar verweven zijn. De titel in het rood valt lekker op net als de overige tekst allemaal in het wit. Op de achterzijde een heldere portretfoto van de schrijfster en een duidelijk leesbare flaptekst. Voor mij een boekomslag die aantrekkelijk is maar niet enorm veelzeggend of memorabel is, wel zorgt de cover en met name de flaptekst voor nieuwsgierigheid naar het inhoudelijke verhaal.

“Zijn antwoord is een diepe sonore lach. Zijn ogen twinkelen, de lachgroeven in zijn wangen verdiepen zich.”

Net als met de voorgaande titel (‘Dames op de Herengracht’) merk ik gelijk dat de schrijfstijl van Margareth ongecompliceerd en soepel leest. De bewoording voelt natuurlijk aan bij de karakters in het boek. De hoofdstukken hebben geen specifieke titels maar wel staat telkens de naam van het personage vetgedrukt van waaruit het daarop volgende hoofdstuk gelezen zal worden samen met een tijdsperiode. Hierdoor blijft het overzichtelijk wat betreft wie, wat wanneer en kan je gemakkelijk pauzeren tijdens het lezen en later weer oppakken waar je gebleven bent.

“Het blijft in mijn hoofd rondtollen als een knikker die door een knikkerbaan raast.” 

Het hoofdthema in dit boek betreft bipolariteit bij het hoofdpersonage, dit staat ook vermeld in de flaptekst en hiermee verklap ik dus niets. Enige kanttekening die ik hierbij wil maken is dat de uitwerking van de bipolaire stoornis bij de hoofdpersoon naar mijn mening & levenservaring niet realistisch toegepast is in het verhaal. Uiteraard betreft het een fictief verhaal dus is dat ook zeker niet nodig en hoeft het geen belemmering te zijn om te genieten van dit verhaal. Ik hoop echter dat iedere lezer die dit boek oppakt net als ik het verhaal als daadwerkelijk compleet fictief kan zien. De conclusie voor mij is echter dat ik bij het vorige boek het hoofdthema realistischer beleefde ten opzichte van het thema in dit boek.

“Zij is niet de enige mooie vrouw die ik ken, maar zij is wel degene die zich op een bijzondere manier onderscheidt van andere schoonheden.”

De karakters zijn niet in bijzonder grote getallen aanwezig in het boek. Degene die er zijn, zoals bijvoorbeeld Lena en Veerle, zijn zo uitgewerkt dat ze allemaal een heldere persoonlijkheid en “rugzakjes” hebben waardoor ieders karaktertrekken een logische gevolg zijn in het desbetreffende verhaal. Als lezer voel ik geen band ontstaan met welk personage dan ook, hierdoor is het meeleefgehalte nihil en is de spanningsboog ontspannen oftewel verdwijn ik niet volledig met al mijn aandacht in het boek tijdens het lezen.

“Het ruikt een beetje naar de eucalyptus van het schoonmaakmiddel.”  

Inhoudelijk is het verhaal zeker vermakelijk maar voor mij als veellezer helaas niet verrassend of origineel genoeg. Tijdens het lezen had ik al enorm snel door hoe het gehele verhaal zou gaan verlopen, wat de personages zouden doen et cetera en onderdrukte dit bij mij het leesplezier. Dit zal natuurlijk per lezer verschillen en mijn ervaring hoeft zeker niet de jouwe te zijn. Als dit boek je aanspreekt, pak het gerust op voor een fijne, onbezwaarde leessessie. Zoals geldt voor ieder boek dat je in je leven tegenkomt.             

Lieve leesgroet, Elsa.