John Pel –Sporen liegen niet.
- Auteur: John Pel
- Uitgever: Ambo Anthos
- Nederlands
- 1e druk: maart 2022
- paperback
- 9789026355011
- 275 pagina’s
John Pel vertelt in Sporen liegen niet hoe hij bij de politie kwam. Meer door het toeval dan met een vooropgezet plan. Maar ook welke zaken inpact hebben gehad op hem en hoe zijn promotie verliep bij de Amsterdamse politie. Hij mag dan bij toeval portier zijn geworden bij de politie, daarna had hij toch zeker wel een doel voor ogen met zijn carriere bij de politie. Hij startte gewoon een zelfstudie en leerde in het begin vooral ook in de praktijk. Je zou kunnen zeggen dat hij het geluk aan zijn kant had toen hij promoveerde omdat er ‘onderop’ plaats gemaakt moest worden en niet omdat hij toen al over de benodigde kennis beschikte. Maar dat is te kort door de bocht; hij had al aangetoond dat hij leergierig was en ook toen was hij erop gebrand dat hij de benodigde kennis zo snel mogelijk zou beheersen. In deze tijd zou dat, neem ik aan, niet meer mogelijk zijn. Toch is dat soms ook jammer, ik denk dat je zo juist de gemotiveerde mensen op de juiste plek kan krijgen. Al snap ik natuurlijk wel dat je met mensen moet werken die de juiste bevoegdheden hebben. In elk geval is het John Pel gelukt om het van portier tot uiteindelijk leidinggevende bij het Landelijk Team Forensische Opsporing te schoppen!
Je zou kunnen zeggen dat John Pel eigenwijs was en sommigen van zijn collega’s vonden hem lastig. ‘Hij had altijd wat!’ En een onderzoek duurde bij hem altijd langer dan in die tijd noodzakelijk leek.
Als forensisch rechercheur is hij betrokken geweest bij veel spraakmakende zaken. Vele liquidatieonderzoeken en grote zeken als MH17, de Bijlmerramp, de moord op Theo van Gogh, maar ook bijvoorbeeld de verdwijning van Deborah Rosiek. In elk geval allemaal spraakmakende zaken die velen zullen herkennen. Dat was voor mij ook zeker een van de redenen waarom ik dit boek zo interessant vond. Elke keer dacht ik: ‘Oh, ja, die zaak herinner ik me nog goed!’ Maar dan natuurlijk van het nieuws of programma’s zoals die van Peter R. de Vries. Nooit vanuit het oogpunt van een forensisch rechercheur! Dat de strijd tegen deze vormen van zware criminaliteit je ook als rechercheur geregeld niet in de koude kleren gaat zitten krijg je zeker ook mee. Dat het werk bij de politie niet altijd over rozen gaat weet iedereen natuurlijk wel. Dat dit, net zoals dat bij brandweer en ambulance medewerkers soms het geval is, soms zo heftig is dat je dit onmogelijk zo maar van je af kan schudden kan je ook wel bedenken zonder dat je erbij bent geweest. Dit boek geeft weer hoe het er soms aan toe gaat bij politie en bij zware criminelen. Niet geromantiseerd, en van de ene zaak naar de andere zaak, zonder er lang bij stil te kunnen staan wat er nu allemaal gebeurt!
Ik vond het uniek om zo een inkijkje te krijgen in deze wereld. Een wereld waar ik respect voor heb als je de kant van de politie bekijkt. De kant van de criminelen snap ik vooral niet. Ze belanden of tussen zes planken of in de cel en anders moeten ze toch minstens continue omkijken of ze niet te grazen genomen worden door ‘collega criminelen’. Ik heb dit boek in elk geval met veel interesse en plezier gelezen en kan het iedereen aanraden die een kijkje in deze wereld wil nemen.
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.