Heersers van Vuurwacht – Ralph Bunschoten
- Auteur(s) : Ralph Bunschoten
- Uitgeverij : Godijn Publishing
- ISBN : 9789493266070
- Taal : Nederlands
- Uitvoering : Paperback
- Aantal pagina’s : 412
- Verschijningsdatum : oktober 2021
“Het leger van Vuurwacht was gigantisch, maar nog steeds waren zij met te weinig. Er bestond geen leger dat groot genoeg was. Voor het eerst in zijn leven ging de meest duistere gedachte door hem heen: dat er ditmaal geen overlevenden van Vuurwacht waren”.
In Vuurwacht, het thuisrijk van Arthys Baltho, is een strijd om de heerschappij gaande. Na een lange tijd van vrede opent een gruwelijke moord de deuren van chaos in het land. Oorlog lijkt onvermijdelijk, de heersers van Vuurwacht zijn corrupt, en de dreigingen vanuit duistere rijken nemen toe.
Arthys Baltho, een eervolle en krachtige strijder, is een afstammeling van de goden. Samen met zijn metgezellen, Figor en Tansea, doet hij een poging tot een nieuwe tijd van vrede. Nieuwe bondgenoten worden gevonden en vele vijanden liggen op de loer. Onder de ogen van zowel kwade, als goedhartige goden, gaat Arthys een onmogelijke strijd aan.
Mijn leeservaring
De zwart/wit cover van dit boek trok mijn aandacht, net als dat het een Fantasy debuut betreft van Ralph Bunschoten. Zo geschiedde dat ik het boek ontving, kon lezen en nu een recensie kan schrijven.
Vanaf de eerste pagina’s merkte ik direct op dat dit geen gemakkelijk verhaal zou zijn om soepel te lezen. De uiteenzetting van politieke gelaagdheid, personages, een nieuwe wereld enzovoort vordert langzaam en is qua benamingen niet altijd even helder te bevatten als lezer zijnde. Uiteraard besef ik mij dat dit volledig past bij het Fantasy genre maar dan nog leest de ene titel gemakkelijker dan de andere is mijn ervaring.
“Echter, alleen zij met goedheid in hun hart weten wanneer het tijd is om hun wapens neer te leggen.”
De schrijfstijl betreft intelligente, fijnbesnaarde bewoording en zinsopbouw. Mede hierdoor is het extra belangrijk de aandacht erbij te houden tijdens het lezen en ontstaat er een traagheid in het leestempo die ik zelf als minder prettig ervaar. Toch vallen sympathieke verwijzingen op naar een vredelievendere mensheid net als omschrijvingen die bijdragen aan het visuele voorstellingsvermogen vergroten.
“De duisternis in het gebouw leek passend; de sfeer was grauw en kil. Gordijnen hingen voor de ramen. De stenen van de muren waren oud en stoffig, net als Aentexo zelf.”
Ik kan mij tijdens het lezen onvoldoende verbinden met welk hoofdpersonage dan ook. De karakteruiteenzettingen die hun persoonlijkheden vormen blijven voor mij te afstandelijk aanvoelen, onrealistisch op vele vlakken, waardoor ik het gevoel heb hen nauwelijks te leren kennen. In ieder geval wat betreft hun persoonlijke drijfveren naast de politieke achtergronden en verwevingen in het verhaal die wel duidelijk benoemd worden.
“Bij de twee wachters schoot de angst hun keel in. Vaxa vroeg om het wapen van de wachter tegenover haar en met een trillende hand overhandigde hij haar zijn zwaard.”
Het avontuurlijke in dit boek is naast vele gevechten en intriges voor mij het missende onderdeel waardoor ik geen intrigerende betrokkenheid als lezer ervaar. Het leesplezier ontbreekt dan ook enigszins en zo heb ik meer moeite dan normaal om het boek uit te lezen.
“Hij greep een kleine gouden munt uit zijn buidel en gooide deze op de grond voor het oude vrouwtje. Het glimmende muntje was voor hem te missen.”
Toch moet ik benadrukken betreft al het bovenstaande dat het volledig mijn mening en boekensmaak is. Voor een andere lezer kan dit zomaar anders uitpakken. Zoals altijd heb ik hoe dan ook veel respect voor elke schrijver die een compleet manuscript weet te schrijven. Het vergt nu eenmaal heel veel toewijding, discipline en uiteindelijk durf om je schrijverswerk te tonen aan de buitenwereld. En niet iedere lezer kan helemaal fan zijn van je boek. Gelukkig is het nog altijd, smaken verschillen 😉
Lieve leesgroet, Elsa.
Mustreads or Not 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.